zginąć

See also: zginać

Polish

Etymology

From z- ‎ ginąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɡi.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
• Syllabification: zgi‧nąć

Verb

zginąć pf (imperfective ginąć)

1. (intransitive) to perish (to be ruined)
2. (intransitive) to perish (to die)

   Synonyms: see Thesaurus:umierać

   W pożarze domu zginęło sześć osób. ― Six people were killed in the house fire.

3. (intransitive) to disappear, to get lost

   Synonyms: zaginąć, zgubić się, zniknąć

Conjugation

Conjugation of zginąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zginąć
future tense	1st	zginę			zginiemy
	2nd	zginiesz			zginiecie
	3rd	zginie			zginą
	impersonal	zginie się
past tense	1st	zginąłem, -(e)m zginął	zginęłam, -(e)m zginęła	zginęłom, -(e)m zginęło	zginęliśmy, -(e)śmy zginęli	zginęłyśmy, -(e)śmy zginęły
	2nd	zginąłeś, -(e)ś zginął	zginęłaś, -(e)ś zginęła	zginęłoś, -(e)ś zginęło	zginęliście, -(e)ście zginęli	zginęłyście, -(e)ście zginęły
	3rd	zginął	zginęła	zginęło	zginęli	zginęły
	impersonal	zginięto
conditional	1st	zginąłbym, bym zginął	zginęłabym, bym zginęła	zginęłobym, bym zginęło	zginęlibyśmy, byśmy zginęli	zginęłybyśmy, byśmy zginęły
	2nd	zginąłbyś, byś zginął	zginęłabyś, byś zginęła	zginęłobyś, byś zginęło	zginęlibyście, byście zginęli	zginęłybyście, byście zginęły
	3rd	zginąłby, by zginął	zginęłaby, by zginęła	zginęłoby, by zginęło	zginęliby, by zginęli	zginęłyby, by zginęły
	impersonal	zginięto by
imperative	1st	niech zginę			zgińmy
	2nd	zgiń			zgińcie
	3rd	niech zginie			niech zginą
anterior adverbial participle		zginąwszy
verbal noun		zginięcie

Further reading

• zginąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zginąć in Polish dictionaries at PWN