zeilen

See also: Zeilen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɛi̯.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zei‧len
• Rhymes: -ɛi̯lən

Etymology 1

From Middle Dutch seilen. Equivalent to zeil ‎ -en.

Verb

zeilen

1. to sail (to ride in a sailboat)

Conjugation

Conjugation of zeilen (weak)
infinitive	zeilen
past singular	zeilde
past participle	gezeild
infinitive	zeilen
gerund	zeilen n
	present tense	past tense
1st person singular	zeil	zeilde
2nd person sing. (jij)	zeilt, zeil2	zeilde
2nd person sing. (u)	zeilt	zeilde
2nd person sing. (gij)	zeilt	zeilde
3rd person singular	zeilt	zeilde
plural	zeilen	zeilden
subjunctive sing.1	zeile	zeilde
subjunctive plur.1	zeilen	zeilden
imperative sing.	zeil
imperative plur.1	zeilt
participles	zeilend	gezeild
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

nouns

• zeilboot
• zeilplank
• zeilschip

 

verbs

• aanzeilen
• achteraanzeilen
• achternazeilen
• achteromzeilen
• achteruitzeilen
• achterzeilen
• afzeilen
• bezeilen
• binnenzeilen
• bovenzeilen
• buitenzeilen
• doodzeilen
• doorzeilen
• hardzeilen
• heenzeilen
• ineenzeilen
• inzeilen
• langszeilen
• medezeilen
• meezeilen
• miszeilen
• nazeilen
• nederzeilen
• neerzeilen
• omlaagzeilen
• omverzeilen
• omzeilen
• onderzeilen
• ontzeilen
• opzeilen
• overzeilen
• rondzeilen
• tegenzeilen
• terugzeilen
• toezeilen
• uiteenzeilen
• uitzeilen
• vastzeilen
• verderzeilen
• verzeilen
• voorbijzeilen
• voortszeilen
• voortzeilen
• vooruitzeilen
• voorzeilen
• vrijzeilen
• wederzeilen
• wegzeilen

 

Descendants

• Afrikaans: seil
• Negerhollands: seel, segel, zeil
  • → Virgin Islands Creole: zeil (dated)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

zeilen

1. plural of zeil

Anagrams

• zielen