wyznać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy-znać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘ.znat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘznat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧znać

Verb

[edit]

wyznać pf (imperfective wyznawać)

  1. (transitive) to profess, to preach
  2. (transitive) to confess, to reveal
  3. (reflexive with się, colloquial) to have expertise

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyznać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyznać
future tense 1st wyznam wyznamy
2nd wyznasz wyznacie
3rd wyzna wyznają
impersonal wyzna się
past tense 1st wyznałem,
-(e)m wyznał
wyznałam,
-(e)m wyznała
wyznałom,
-(e)m wyznało
wyznaliśmy,
-(e)śmy wyznali
wyznałyśmy,
-(e)śmy wyznały
2nd wyznałeś,
-(e)ś wyznał
wyznałaś,
-(e)ś wyznała
wyznałoś,
-(e)ś wyznało
wyznaliście,
-(e)ście wyznali
wyznałyście,
-(e)ście wyznały
3rd wyznał wyznała wyznało wyznali wyznały
impersonal wyznano
conditional 1st wyznałbym,
bym wyznał
wyznałabym,
bym wyznała
wyznałobym,
bym wyznało
wyznalibyśmy,
byśmy wyznali
wyznałybyśmy,
byśmy wyznały
2nd wyznałbyś,
byś wyznał
wyznałabyś,
byś wyznała
wyznałobyś,
byś wyznało
wyznalibyście,
byście wyznali
wyznałybyście,
byście wyznały
3rd wyznałby,
by wyznał
wyznałaby,
by wyznała
wyznałoby,
by wyznało
wyznaliby,
by wyznali
wyznałyby,
by wyznały
impersonal wyznano by
imperative 1st niech wyznam wyznajmy
2nd wyznaj wyznajcie
3rd niech wyzna niech wyznają
passive adjectival participle wyznany wyznana wyznane wyznani wyznane
anterior adverbial participle wyznawszy
verbal noun wyznanie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • wyznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyznać in Polish dictionaries at PWN