From wy- mrzeć.
wymrzeć pf (imperfective wymierać)
- (intransitive) to die out, to go extinct
- Synonym: wyginąć
- Synonyms: see Thesaurus:umierać
- (intransitive) to empty
- Synonym: opustoszeć
Conjugation of wymrzeć pf
|
wymrzeć
|
wymrę
|
wymrzemy
|
wymrzesz
|
wymrzecie
|
wymrze
|
wymrą
|
wymrze się
|
wymarłem, -(e)m wymarł
|
wymarłam, -(e)m wymarła
|
wymarłom, -(e)m wymarło
|
wymarliśmy, -(e)śmy wymarli
|
wymarłyśmy, -(e)śmy wymarły
|
wymarłeś, -(e)ś wymarł
|
wymarłaś, -(e)ś wymarła
|
wymarłoś, -(e)ś wymarło
|
wymarliście, -(e)ście wymarli
|
wymarłyście, -(e)ście wymarły
|
wymarł
|
wymarła
|
wymarło
|
wymarli
|
wymarły
|
wymarto
|
wymarłbym, bym wymarł
|
wymarłabym, bym wymarła
|
wymarłobym, bym wymarło
|
wymarlibyśmy, byśmy wymarli
|
wymarłybyśmy, byśmy wymarły
|
wymarłbyś, byś wymarł
|
wymarłabyś, byś wymarła
|
wymarłobyś, byś wymarło
|
wymarlibyście, byście wymarli
|
wymarłybyście, byście wymarły
|
wymarłby, by wymarł
|
wymarłaby, by wymarła
|
wymarłoby, by wymarło
|
wymarliby, by wymarli
|
wymarłyby, by wymarły
|
wymarto by
|
niech wymrę
|
wymrzyjmy
|
wymrzyj
|
wymrzyjcie
|
niech wymrze
|
niech wymrą
|
wymarłszy
|
wymarcie
|
- wymrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wymrzeć in Polish dictionaries at PWN