wyginąć

See also: wyginać

Polish

Etymology

From wy- ‎ ginąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈɡi.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wy‧gi‧nąć

Verb

wyginąć pf

1. (intransitive) to die out, to go extinct

   Synonym: wymrzeć

Conjugation

Conjugation of wyginąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyginąć
future tense	1st	wyginę			wyginiemy
	2nd	wyginiesz			wyginiecie
	3rd	wyginie			wyginą
	impersonal	wyginie się
past tense	1st	wyginąłem, -(e)m wyginął	wyginęłam, -(e)m wyginęła	wyginęłom, -(e)m wyginęło	wyginęliśmy, -(e)śmy wyginęli	wyginęłyśmy, -(e)śmy wyginęły
	2nd	wyginąłeś, -(e)ś wyginął	wyginęłaś, -(e)ś wyginęła	wyginęłoś, -(e)ś wyginęło	wyginęliście, -(e)ście wyginęli	wyginęłyście, -(e)ście wyginęły
	3rd	wyginął	wyginęła	wyginęło	wyginęli	wyginęły
	impersonal	wyginięto
conditional	1st	wyginąłbym, bym wyginął	wyginęłabym, bym wyginęła	wyginęłobym, bym wyginęło	wyginęlibyśmy, byśmy wyginęli	wyginęłybyśmy, byśmy wyginęły
	2nd	wyginąłbyś, byś wyginął	wyginęłabyś, byś wyginęła	wyginęłobyś, byś wyginęło	wyginęlibyście, byście wyginęli	wyginęłybyście, byście wyginęły
	3rd	wyginąłby, by wyginął	wyginęłaby, by wyginęła	wyginęłoby, by wyginęło	wyginęliby, by wyginęli	wyginęłyby, by wyginęły
	impersonal	wyginięto by
imperative	1st	niech wyginę			wygińmy
	2nd	wygiń			wygińcie
	3rd	niech wyginie			niech wyginą
anterior adverbial participle		wyginąwszy
verbal noun		wyginięcie

Derived terms

noun

• wyginięcie

 

Further reading

• wyginąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyginąć in Polish dictionaries at PWN