wesprzeć

Polish

Etymology

From wes- ‎ przeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɛs.pʂɛt͡ɕ/

• Audio 1; “wesprzeć”:

  (file)

• Audio 2; “wesprzeć się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛspʂɛt͡ɕ
• Syllabification: wes‧przeć

Verb

wesprzeć pf (imperfective wspierać)

1. (transitive) to support (to keep from falling)
2. (transitive) to support (to help, particularly financially)
3. (reflexive with się) to support each other

Conjugation

Conjugation of wesprzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wesprzeć
future tense	1st	wesprę			wesprzemy
	2nd	wesprzesz			wesprzecie
	3rd	wesprze			wesprą
	impersonal	wesprze się
past tense	1st	wsparłem, -(e)m wsparł	wsparłam, -(e)m wsparła	wsparłom, -(e)m wsparło	wsparliśmy, -(e)śmy wsparli	wsparłyśmy, -(e)śmy wsparły
	2nd	wsparłeś, -(e)ś wsparł	wsparłaś, -(e)ś wsparła	wsparłoś, -(e)ś wsparło	wsparliście, -(e)ście wsparli	wsparłyście, -(e)ście wsparły
	3rd	wsparł	wsparła	wsparło	wsparli	wsparły
	impersonal	wsparto
conditional	1st	wsparłbym, bym wsparł	wsparłabym, bym wsparła	wsparłobym, bym wsparło	wsparlibyśmy, byśmy wsparli	wsparłybyśmy, byśmy wsparły
	2nd	wsparłbyś, byś wsparł	wsparłabyś, byś wsparła	wsparłobyś, byś wsparło	wsparlibyście, byście wsparli	wsparłybyście, byście wsparły
	3rd	wsparłby, by wsparł	wsparłaby, by wsparła	wsparłoby, by wsparło	wsparliby, by wsparli	wsparłyby, by wsparły
	impersonal	wsparto by
imperative	1st	niech wesprę			wesprzyjmy
	2nd	wesprzyj			wesprzyjcie
	3rd	niech wesprze			niech wesprą
passive adjectival participle		wsparty	wsparta	wsparte	wsparci	wsparte
anterior adverbial participle		wsparłszy
verbal noun		wsparcie

Further reading

• wesprzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wesprzeć in Polish dictionaries at PWN