wachtsje

West Frisian

Etymology

From Old Frisian wachtia, from Proto-West Germanic *wahtwēn.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvaxtsjə/

Verb

wachtsje

1. to wait

Inflection

Weak class 2
infinitive	wachtsje
3rd singular past	wachte
past participle	wachte
infinitive	wachtsje
long infinitive	wachtsjen
gerund	wachtsjen n
auxiliary	hawwe
indicative	present tense	past tense
1st singular	wachtsje	wachte
2nd singular	wachtest	wachtest
3rd singular	wachtet	wachte
plural	wachtsje	wachten
imperative	wachtsje
participles	wachtsjend	wachte

Derived terms

• ferwachtsje
• ôfwachtsje

Further reading

• “wachtsje”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011