vurma

Azerbaijani

Noun

vurmá (definite accusative vurmanı, plural vurmalar)

1. verbal noun of vurmaq
2. (arithmetic) multiplication

Declension

Declension of vurma
	singular	plural
nominative	vurma	vurmalar
definite accusative	vurmanı	vurmaları
dative	vurmaya	vurmalara
locative	vurmada	vurmalarda
ablative	vurmadan	vurmalardan
definite genitive	vurmanın	vurmaların

Possessive forms of vurma
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	vurmam	vurmalarım
sənin (“your”)	vurman	vurmaların
onun (“his/her/its”)	vurması	vurmaları
bizim (“our”)	vurmamız	vurmalarımız
sizin (“your”)	vurmanız	vurmalarınız
onların (“their”)	vurması or vurmaları	vurmaları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	vurmamı	vurmalarımı
sənin (“your”)	vurmanı	vurmalarını
onun (“his/her/its”)	vurmasını	vurmalarını
bizim (“our”)	vurmamızı	vurmalarımızı
sizin (“your”)	vurmanızı	vurmalarınızı
onların (“their”)	vurmasını or vurmalarını	vurmalarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	vurmama	vurmalarıma
sənin (“your”)	vurmana	vurmalarına
onun (“his/her/its”)	vurmasına	vurmalarına
bizim (“our”)	vurmamıza	vurmalarımıza
sizin (“your”)	vurmanıza	vurmalarınıza
onların (“their”)	vurmasına or vurmalarına	vurmalarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	vurmamda	vurmalarımda
sənin (“your”)	vurmanda	vurmalarında
onun (“his/her/its”)	vurmasında	vurmalarında
bizim (“our”)	vurmamızda	vurmalarımızda
sizin (“your”)	vurmanızda	vurmalarınızda
onların (“their”)	vurmasında or vurmalarında	vurmalarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	vurmamdan	vurmalarımdan
sənin (“your”)	vurmandan	vurmalarından
onun (“his/her/its”)	vurmasından	vurmalarından
bizim (“our”)	vurmamızdan	vurmalarımızdan
sizin (“your”)	vurmanızdan	vurmalarınızdan
onların (“their”)	vurmasından or vurmalarından	vurmalarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	vurmamın	vurmalarımın
sənin (“your”)	vurmanın	vurmalarının
onun (“his/her/its”)	vurmasının	vurmalarının
bizim (“our”)	vurmamızın	vurmalarımızın
sizin (“your”)	vurmanızın	vurmalarınızın
onların (“their”)	vurmasının or vurmalarının	vurmalarının

Verb

vúrma

1. negative second-person singular imperative of vurmaq

Further reading

• “vurma” in Obastan.com.

Swedish

Etymology

vurm ‎ -a

Verb

vurma (present vurmar, preterite vurmade, supine vurmat, imperative vurma)

1. to be passionate (about), to admire (have a (sometimes excessively) strong passion for and interest in something)

   Jag vurmar för nästan allt franskt

   I admire almost everything French

Conjugation

Conjugation of vurma (weak)

	Active		Passive
Infinitive	vurma		vurmas
Supine	vurmat		vurmats
Imperative	vurma		—
Imper. plural1	vurmen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	vurmar	vurmade	vurmas	vurmades
Ind. plural1	vurma	vurmade	vurmas	vurmades
Subjunctive2	vurme	vurmade	vurmes	vurmades
	Participles
Present participle	vurmande
Past participle	—
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Related terms

• vurm
• vurmig

References

• vurma in Svensk ordbok (SO)
• vurma in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• vurma in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)