viarius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From Old Latin VIASIEIS. By surface analysis, via -ārius.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /u̯iˈaː.ri.us/, [u̯iˈäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /viˈa.ri.us/, [viˈäːrius]
Adjective
[edit]viārius (feminine viāria, neuter viārium); first/second-declension adjective
- of or belonging to the highways or roads
- 62 BCE – 43 BCE, Cicero, Epistulae ad Familiares 8.6.5:
- Quod tibi supra scripsi Curionem valde frigere, iam calet; nam ferventissime concerpitur; levissime enim, quia de intercalando non obtinuerat, transfugit ad populum et pro Caesare loqui coepit legemque viariam, non dissimilem agrariae Rulli, et alimentariam, quae iubet aediles metiri, iactavit: hoc nondum fecerat, cum priorem partem epistulae scripsi.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | viārius | viāria | viārium | viāriī | viāriae | viāria | |
Genitive | viāriī | viāriae | viāriī | viāriōrum | viāriārum | viāriōrum | |
Dative | viāriō | viāriō | viāriīs | ||||
Accusative | viārium | viāriam | viārium | viāriōs | viāriās | viāria | |
Ablative | viāriō | viāriā | viāriō | viāriīs | |||
Vocative | viārī | viāria | viārium | viāriī | viāriae | viāria |
Derived terms
[edit]Descendants
[edit]Further reading
[edit]- “vĭārĭus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press