versoepelen

Dutch

Etymology

From soepel ‎ ver- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvɛrˈsu.pə.lə(n)/, /vərˈsu.pə.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧soe‧pe‧len

Verb

versoepelen

1. (intransitive) to become more flexible, to relax
2. (transitive) to make more flexible, to relax

   Overheid versoepelt limieten geldtransacties.

   Government relaxes restrictions on monetary transactions.

Conjugation

Conjugation of versoepelen (weak, prefixed)
infinitive	versoepelen
past singular	versoepelde
past participle	versoepeld
infinitive	versoepelen
gerund	versoepelen n
	present tense	past tense
1st person singular	versoepel	versoepelde
2nd person sing. (jij)	versoepelt, versoepel2	versoepelde
2nd person sing. (u)	versoepelt	versoepelde
2nd person sing. (gij)	versoepelt	versoepelde
3rd person singular	versoepelt	versoepelde
plural	versoepelen	versoepelden
subjunctive sing.1	versoepele	versoepelde
subjunctive plur.1	versoepelen	versoepelden
imperative sing.	versoepel
imperative plur.1	versoepelt
participles	versoepelend	versoepeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• versoepeling