vereeuwigen

Dutch

Etymology

From eeuwig ‎ ver- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈeːu̯.ə.ɣə(n)/, /vɛrˈeːu̯.ə.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧eeu‧wi‧gen

Verb

vereeuwigen

1. to perpetuate, immortalize (US); immortalise (UK)

   Hij wilde zijn liefde voor haar vereeuwigen door een standbeeld voor haar op te richten.

   He wanted to perpetuate his love for her by erecting a statue in her honor.

   De kunstenaar probeerde de schoonheid van het landschap te vereeuwigen in zijn schilderij.

   The artist tried to immortalize the beauty of the landscape in his painting.

   De prestaties van de legendarische atleet werden in een boek vereeuwigd.

   The achievements of the legendary athlete were immortalized in a book.

   Het concert werd opgenomen om het moment te vereeuwigen en later opnieuw te beleven.

   The concert was recorded to perpetuate the moment and relive it later.

   Het standbeeld vereeuwigt de heldhaftige daden van de soldaten tijdens de oorlog.

   The statue immortalizes the heroic deeds of the soldiers during the war.

   Met zijn werk wilde de kunstenaar de emoties van die tijd vereeuwigen voor toekomstige generaties.

   Through his work, the artist wanted to perpetuate the emotions of that time for future generations.

Conjugation

Conjugation of vereeuwigen (weak, prefixed)
infinitive	vereeuwigen
past singular	vereeuwigde
past participle	vereeuwigd
infinitive	vereeuwigen
gerund	vereeuwigen n
	present tense	past tense
1st person singular	vereeuwig	vereeuwigde
2nd person sing. (jij)	vereeuwigt, vereeuwig2	vereeuwigde
2nd person sing. (u)	vereeuwigt	vereeuwigde
2nd person sing. (gij)	vereeuwigt	vereeuwigde
3rd person singular	vereeuwigt	vereeuwigde
plural	vereeuwigen	vereeuwigden
subjunctive sing.1	vereeuwige	vereeuwigde
subjunctive plur.1	vereeuwigen	vereeuwigden
imperative sing.	vereeuwig
imperative plur.1	vereeuwigt
participles	vereeuwigend	vereeuwigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.