víkka
See also: vikka
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From earlier víðka, from víður (“wide”) -ka.
Verb
[edit]víkka (weak verb, third-person singular past indicative víkkaði, supine víkkað)
- (intransitive) to widen (become wider)
- (transitive) to widen (make wider)
Conjugation
[edit]víkka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að víkka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
víkkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
víkkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég víkka | við víkkum | present (nútíð) |
ég víkki | við víkkum |
| þú víkkar | þið víkkið | þú víkkir | þið víkkið | ||
| hann, hún, það víkkar | þeir, þær, þau víkka | hann, hún, það víkki | þeir, þær, þau víkki | ||
| past (þátíð) |
ég víkkaði | við víkkuðum | past (þátíð) |
ég víkkaði | við víkkuðum |
| þú víkkaðir | þið víkkuðuð | þú víkkaðir | þið víkkuðuð | ||
| hann, hún, það víkkaði | þeir, þær, þau víkkuðu | hann, hún, það víkkaði | þeir, þær, þau víkkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
víkka (þú) | víkkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| víkkaðu | víkkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að víkkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
víkkast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
víkkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég víkkast | við víkkumst | present (nútíð) |
ég víkkist | við víkkumst |
| þú víkkast | þið víkkist | þú víkkist | þið víkkist | ||
| hann, hún, það víkkast | þeir, þær, þau víkkast | hann, hún, það víkkist | þeir, þær, þau víkkist | ||
| past (þátíð) |
ég víkkaðist | við víkkuðumst | past (þátíð) |
ég víkkaðist | við víkkuðumst |
| þú víkkaðist | þið víkkuðust | þú víkkaðist | þið víkkuðust | ||
| hann, hún, það víkkaðist | þeir, þær, þau víkkuðust | hann, hún, það víkkaðist | þeir, þær, þau víkkuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
víkkast (þú) | víkkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| víkkastu | víkkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
víkkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
víkkaður | víkkuð | víkkað | víkkaðir | víkkaðar | víkkuð | |
| accusative (þolfall) |
víkkaðan | víkkaða | víkkað | víkkaða | víkkaðar | víkkuð | |
| dative (þágufall) |
víkkuðum | víkkaðri | víkkuðu | víkkuðum | víkkuðum | víkkuðum | |
| genitive (eignarfall) |
víkkaðs | víkkaðrar | víkkaðs | víkkaðra | víkkaðra | víkkaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
víkkaði | víkkaða | víkkaða | víkkuðu | víkkuðu | víkkuðu | |
| accusative (þolfall) |
víkkaða | víkkuðu | víkkaða | víkkuðu | víkkuðu | víkkuðu | |
| dative (þágufall) |
víkkaða | víkkuðu | víkkaða | víkkuðu | víkkuðu | víkkuðu | |
| genitive (eignarfall) |
víkkaða | víkkuðu | víkkaða | víkkuðu | víkkuðu | víkkuðu | |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- “víkka” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)