From u- piąć.
upiąć pf (imperfective upinać)
- (transitive) to pin up, to fix in place
| Conjugation of upiąć pf
|
| upiąć
|
| upnę
|
upniemy
|
| upniesz
|
upniecie
|
| upnie
|
upną
|
| upnie się
|
upiąłem,
-(e)m upiął
|
upięłam,
-(e)m upięła
|
upięłom,
-(e)m upięło
|
upięliśmy,
-(e)śmy upięli
|
upięłyśmy,
-(e)śmy upięły
|
upiąłeś,
-(e)ś upiął
|
upięłaś,
-(e)ś upięła
|
upięłoś,
-(e)ś upięło
|
upięliście,
-(e)ście upięli
|
upięłyście,
-(e)ście upięły
|
| upiął
|
upięła
|
upięło
|
upięli
|
upięły
|
| upięto
|
upiąłbym,
bym upiął
|
upięłabym,
bym upięła
|
upięłobym,
bym upięło
|
upięlibyśmy,
byśmy upięli
|
upięłybyśmy,
byśmy upięły
|
upiąłbyś,
byś upiął
|
upięłabyś,
byś upięła
|
upięłobyś,
byś upięło
|
upięlibyście,
byście upięli
|
upięłybyście,
byście upięły
|
upiąłby,
by upiął
|
upięłaby,
by upięła
|
upięłoby,
by upięło
|
upięliby,
by upięli
|
upięłyby,
by upięły
|
| upięto by
|
| niech upnę
|
upnijmy
|
| upnij
|
upnijcie
|
| niech upnie
|
niech upną
|
| upięty
|
upięta
|
upięte
|
upięci
|
upięte
|
| upiąwszy
|
| upięcie
|
- upiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- upiąć in Polish dictionaries at PWN
