ubiegły

Polish

Etymology

From ubiec ‎ -ły. First attested in 1688.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /uˈbjɛ.ɡwɘ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈbjɛ.ɡɫɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɡwɘ
• Syllabification: u‧bie‧gły

Adjective

ubiegły (not comparable, no derived adverb)

1. (literary) last, bypast, previous (most recent)

   Synonyms: miniony, poprzedni, zeszły

Declension

Declension of ubiegły (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ubiegły		ubiegła	ubiegłe	ubiegli	ubiegłe
genitive	ubiegłego		ubiegłej	ubiegłego	ubiegłych
dative	ubiegłemu		ubiegłej	ubiegłemu	ubiegłym
accusative	ubiegłego	ubiegły	ubiegłą	ubiegłe	ubiegłych	ubiegłe
instrumental	ubiegłym		ubiegłą	ubiegłym	ubiegłymi
locative	ubiegłym		ubiegłej	ubiegłym	ubiegłych

Verb

ubiegły

1. third-person plural nonvirile past of ubiec

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ubiegły is one of the most used words in Polish, appearing 6 times in scientific texts, 74 times in news, 46 times in essays, 1 time in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 127 times, making it the 471st most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• ubiegły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ubiegły in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “ubiegły”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 199