trawa

See also: trawą

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *trava.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /traːva/
• IPA^(key): (15^th CE) /trɒva/

Noun

trawa f

1. (attested in Greater Poland) grass
   • 1900 [1437], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[1], number 2630:

     Trawa gramen

     [Trawa gramen]

   • 1981 [1398], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, t. V., B. Roty konińskie, s. 275-533, number 67, Konin:

     Iako Marczin ne bral Potrowa zita ani trawi zeckl, ani tego vzitka ma

     [Jako Marcin nie brał Piotrowa żyta, ani trawy siekł, ani tego użytka ma]

   • 1888 [1402], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[2], Greater Poland, page 102:

     Eze Barthlomey Janowi bidlo moczø silø zayøl w trawe, a ne w zicze

     [Eże Bartłomiej Janowi bydło mocą siłą zajął w trawie, a nie w życie]

2. flowers growing on a field
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[3], page 281:

     Kyedy bog trawą polną (faenum agri Mat 6, 30), ktora dzysch yest, a yvtro bądzye wnywecz vrzuczona, tako odzyenya, tako vasz vyeczey maley vyary?

     [Kiedy Bog trawę polną (faenum agri Mat 6, 30), ktora dziś jest a jutro będzie w niwecz wrzucona, tako odziewa, kako was więcej małej wiary?]

3. (attested in Lesser Poland) grassy area; meadow
   • 1927 [1471], Jan Fijałek, editor, Cyzjojan kłobucki‎^[4], Kłobuck, page 444:

     Grodzycz trawą kasze Woyczyech

     [Grodzić trawę każe Wojciech]

4. (attested in Greater Poland) mown, not yet dried plants
   • 1967 [1420], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 822, Kościan:

     Jaco Micolay... zayąl konye y s wosem na lącze przy sszenye, ale nye w lesse, a trawa na wosze lezala

     [Jako Mikołaj... zajął konie i z wozem na łące przy sienie, ale nie w lesie, a trawa na wozie leżała]

Derived terms

nouns

• boża trawa
• kurza trawa
• leśna trawa
• pradziadowa trawa

 

Descendants

• Polish: trawa
• Silesian: trŏwa

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “trawa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish trawa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtra.va/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ava
• Syllabification: tra‧wa

Noun

trawa f

1. grass
2. (slang) weed, cannabis

   Synonyms: see Thesaurus:marihuana

Declension

Declension of trawa

	singular	plural
nominative	trawa	trawy
genitive	trawy	traw
dative	trawie	trawom
accusative	trawę	trawy
instrumental	trawą	trawami
locative	trawie	trawach
vocative	trawo	trawy

Derived terms

adjectives

• trawiasty
• trawnikowy
• trawny

 

nouns

• potraw
• potrawa
• potrawka
• strawa
• trawiarz
• trawka
• trawnik
• trawożerca
• trawsko

 

verbs

• strawić
• trawić

 

Further reading

• trawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trawa in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *trava.

Noun

trawa f

1. grass

Welsh

Verb

trawa

1. third-person singular present/future of taro