traktier

German

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

traktier

1. singular imperative of traktieren

Polish

Alternative forms

• traktyer (pre-reform orthography (1816))
• traktjer (pre-reform orthography (1936))

Etymology

Derived from German traktieren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtrak.tjɛr/
• Rhymes: -aktjɛr
• Syllabification: trak‧tier

Noun

traktier m inan

1. (obsolete) Synonym of traktiernia

Declension

Declension of traktier

	singular	plural
nominative	traktier	traktiery
genitive	traktieru	traktierów
dative	traktierowi	traktierom
accusative	traktier	traktiery
instrumental	traktierem	traktierami
locative	traktierze	traktierach
vocative	traktierze	traktiery

Noun

traktier m pers

1. Synonym of tratiernik

Declension

Declension of traktier

	singular	plural
nominative	traktier	traktierzy/traktiery (deprecative)
genitive	traktiera	traktierów
dative	traktierowi	traktierom
accusative	traktiera	traktierów
instrumental	traktierem	traktierami
locative	traktierze	traktierach
vocative	traktierze	traktierzy

Further reading

• traktier in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• traktier in Polish dictionaries at PWN
• “TRAKTIER”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2015 February 21
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “traktyer”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “traktjer”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “traktjer”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 95
• traktier in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego