teppa

Icelandic

Etymology

From Old Norse teppa, from Proto-Germanic *tappijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰɛhpa/

  Rhymes: -ɛhpa

Noun

teppa f (genitive singular teppu, nominative plural teppur)

1. block, blockage

Verb

teppa (weak verb, third-person singular past indicative teppti, supine teppt)

1. to block

Conjugation

teppa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að teppa
supine (sagnbót)		teppt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		teppandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég teppi	við teppum	present (nútíð)	ég teppi	við teppum
	þú teppir	þið teppið		þú teppir	þið teppið
	hann, hún, það teppir	þeir, þær, þau teppa		hann, hún, það teppi	þeir, þær, þau teppi
past (þátíð)	ég teppti	við tepptum	past (þátíð)	ég teppti	við tepptum
	þú tepptir	þið tepptuð		þú tepptir	þið tepptuð
	hann, hún, það teppti	þeir, þær, þau tepptu		hann, hún, það teppti	þeir, þær, þau tepptu
imperative (boðháttur)	tepp (þú)	teppið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tepptu	teppiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

teppast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að teppast
supine (sagnbót)		teppst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		teppandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég teppist	við teppumst	present (nútíð)	ég teppist	við teppumst
	þú teppist	þið teppist		þú teppist	þið teppist
	hann, hún, það teppist	þeir, þær, þau teppast		hann, hún, það teppist	þeir, þær, þau teppist
past (þátíð)	ég tepptist	við tepptumst	past (þátíð)	ég tepptist	við tepptumst
	þú tepptist	þið tepptust		þú tepptist	þið tepptust
	hann, hún, það tepptist	þeir, þær, þau tepptust		hann, hún, það tepptist	þeir, þær, þau tepptust
imperative (boðháttur)	teppst (þú)	teppist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	teppstu	teppisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tepptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tepptur	teppt	teppt		tepptir	tepptar	teppt
accusative (þolfall)	tepptan	teppta	teppt		teppta	tepptar	teppt
dative (þágufall)	tepptum	tepptri	tepptu		tepptum	tepptum	tepptum
genitive (eignarfall)	teppts	tepptrar	teppts		tepptra	tepptra	tepptra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	teppti	teppta	teppta		tepptu	tepptu	tepptu
accusative (þolfall)	teppta	tepptu	teppta		tepptu	tepptu	tepptu
dative (þágufall)	teppta	tepptu	teppta		tepptu	tepptu	tepptu
genitive (eignarfall)	teppta	tepptu	teppta		tepptu	tepptu	tepptu

Italian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtep.pa/
• Rhymes: -eppa
• Hyphenation: tép‧pa

Noun

teppa f (plural teppe)

1. mob

Derived terms

• teppista
• teppaglia

Anagrams

• tappe

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• teppene

Noun

teppa n

1. definite plural of teppe

Norwegian Nynorsk

Noun

teppa n

1. definite plural of teppe