stytta

Icelandic

From Danish støtte (“pillar, statue, aid”), from Middle Low German stutte (“support; staff, stick”).

stytta f (genitive singular styttu, nominative plural styttur)

Declension of stytta (feminine)

From Old Norse stytta (earlier stynta), from Proto-Germanic *stuntijaną (from *stunti-, *stuntu- “short”, whence Old Norse stuttr, Icelandic stuttur (“short”).).

stytta (weak verb, third-person singular past indicative stytti, supine stytt)

stytta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að stytta
supine (sagnbót)		stytt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		styttandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég stytti	við styttum	present (nútíð)	ég stytti	við styttum
	þú styttir	þið styttið		þú styttir	þið styttið
	hann, hún, það styttir	þeir, þær, þau stytta		hann, hún, það stytti	þeir, þær, þau stytti

past (þátíð)	ég stytti	við styttum	past (þátíð)	ég stytti	við styttum
	þú styttir	þið styttuð		þú styttir	þið styttuð
	hann, hún, það stytti	þeir, þær, þau styttu		hann, hún, það stytti	þeir, þær, þau styttu

imperative (boðháttur)	stytt (þú)	styttið (þið)
	styttu	styttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styttast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að styttast
supine (sagnbót)		styst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		styttandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég styttist	við styttumst	present (nútíð)	ég styttist	við styttumst
	þú styttist	þið styttist		þú styttist	þið styttist
	hann, hún, það styttist	þeir, þær, þau styttast		hann, hún, það styttist	þeir, þær, þau styttist

past (þátíð)	ég styttist	við styttumst	past (þátíð)	ég styttist	við styttumst
	þú styttist	þið styttust		þú styttist	þið styttust
	hann, hún, það styttist	þeir, þær, þau styttust		hann, hún, það styttist	þeir, þær, þau styttust

imperative (boðháttur)	styst (þú)	styttist (þið)
	stystu	styttisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	styttur	stytt	stytt	styttir	styttar	stytt
accusative (þolfall)	styttan	stytta	stytt	stytta	styttar	stytt
dative (þágufall)	styttum	styttri	styttu	styttum	styttum	styttum
genitive (eignarfall)	stytts	styttrar	stytts	styttra	styttra	styttra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	stytti	stytta	stytta	styttu	styttu	styttu
accusative (þolfall)	stytta	styttu	stytta	styttu	styttu	styttu
dative (þágufall)	stytta	styttu	stytta	styttu	styttu	styttu
genitive (eignarfall)	stytta	styttu	stytta	styttu	styttu	styttu

Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN

(Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)