skryć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish skryć, from Proto-Slavic *sъkryti. By surface analysis, z- ‎ kryć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskrɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ɕ
• Syllabification: skryć

Verb

skryć pf (imperfective skrywać)

1. (transitive) to hide, to conceal
2. (transitive) to keep secret
3. (reflexive with się) to hide oneself

Conjugation

Conjugation of skryć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skryć
future tense	1st	skryję			skryjemy
	2nd	skryjesz			skryjecie
	3rd	skryje			skryją
	impersonal	skryje się
past tense	1st	skryłem, -(e)m skrył	skryłam, -(e)m skryła	skryłom, -(e)m skryło	skryliśmy, -(e)śmy skryli	skryłyśmy, -(e)śmy skryły
	2nd	skryłeś, -(e)ś skrył	skryłaś, -(e)ś skryła	skryłoś, -(e)ś skryło	skryliście, -(e)ście skryli	skryłyście, -(e)ście skryły
	3rd	skrył	skryła	skryło	skryli	skryły
	impersonal	skryto
conditional	1st	skryłbym, bym skrył	skryłabym, bym skryła	skryłobym, bym skryło	skrylibyśmy, byśmy skryli	skryłybyśmy, byśmy skryły
	2nd	skryłbyś, byś skrył	skryłabyś, byś skryła	skryłobyś, byś skryło	skrylibyście, byście skryli	skryłybyście, byście skryły
	3rd	skryłby, by skrył	skryłaby, by skryła	skryłoby, by skryło	skryliby, by skryli	skryłyby, by skryły
	impersonal	skryto by
imperative	1st	niech skryję			skryjmy
	2nd	skryj			skryjcie
	3rd	niech skryje			niech skryją
passive adjectival participle		skryty	skryta	skryte	skryci	skryte
anterior adverbial participle		skrywszy
verbal noun		skrycie

Further reading

• skryć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skryć in Polish dictionaries at PWN