Jump to content

składanie

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From składać-anie. First attested in the first half of the fifteenth century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /skɫadaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /skɫadaɲe/

Noun

[edit]

składanie n

  1. verbal noun of składać (gathering, collecting)
    • 1959 [1491], “Teksty polskie z końca XV w.”, in Rafał Leszczyński, editor, Rozprawy Komisji Językowej[1], volume VII, page 56:
      Wsselky... ma wlozicz quarthnyk, s kthoregocz tho thego szkladanya mayą podlug obvyązanya trzeczi pyenyądz do pvski wlozicz
      [Wszelki... ma włożyć kwartnik, z ktoregoć to tego składania mają podług obwiązania trzeci pieniądz do pus[z]ki włożyć]
  2. sex between a married couple
    • 1930 [c. 1455], “Tob”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[2], section 4,8:
      Po ti trsy noci slozmi syø z bogem, ale po trzecyey noci bødzewa w swem skladanyv (in nostro erimus coniugio)
      [Po ty trzy nocy słożmy się z Bogiem, ale po trzeciej nocy będziewa w swem składaniu (in nostro erimus coniugio)]
  3. association, organization
    • 1895 [1444], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici[3], volume II, page XIII:
      Contubernium skladanye vel kupczy sklad
      [Contubernium składanie vel kupczy skład]
  4. song; arrangement of a song
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 42:
      Skladanya (war. lub.: skazanye aut *skladane) carmina (fuerunt carmina eius, sc. Salomonis, quinque et mille III Reg 4, 32)
      [Składania (war. lub.: skazanie aut składanie) carmina (fuerunt carmina eius, sc. Salomonis, quinque et mille III Reg 4, 32)]
[edit]
adjectives
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: składanie

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “składanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish składanie. By surface analysis, składać-anie.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: skła‧da‧nie

Noun

[edit]

składanie n

  1. verbal noun of składać
  2. (Western Greater Poland) load (that which is loaded somewhere)
    Składanie jest już w spichrzu.The load is already in the granary.

Declension

[edit]

Further reading

[edit]