rozmaryn

See also: rozmarýn

Polish

rozmaryn

Etymology

Internationalism; compare English rosemary, French romarin, German Rosmarin, ultimately from Latin rōsmarīnus.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈma.rɘn/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arɘn
• Syllabification: roz‧ma‧ryn

Noun

rozmaryn m inan (diminutive rozmarynek)

1. rosemary (shrub)
2. rosemary (spice)

Declension

Declension of rozmaryn

	singular	plural
nominative	rozmaryn	rozmaryny
genitive	rozmarynu	rozmarynów
dative	rozmarynowi	rozmarynom
accusative	rozmaryn	rozmaryny
instrumental	rozmarynem	rozmarynami
locative	rozmarynie	rozmarynach
vocative	rozmarynie	rozmaryny

Derived terms

adjective

• rozmarynowy

 

noun

• rozmarynowiec

 

Further reading

• rozmaryn in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozmaryn in Polish dictionaries at PWN