raka

See also: Appendix:Variations of "raka"

Balinese

Romanization

raka

1. Romanization of ᬭᬓ

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈraka]

Noun

raka

1. genitive/accusative singular of rak

Faroese

Verb

raka (third person singular past indicative rakti, third person plural past indicative rakað, supine rakað)

1. to hit, to strike

Conjugation

Conjugation of raka (group v-29-30)
infinitive	raka
supine	rakað
participle (a5 (a39)/a6)1	rakandi	raktur/ rakaður
	present	past
first singular	raki	rakti/ rakaði
second singular	rakar	rakti/ rakaði
third singular	rakar	rakti/ rakaði
plural	raka	raktu/ rakaðu
	imperative
singular	raka!
plural	rakið!
1Only the past participle being declined.

Verb

raka (third person singular past indicative rakaði, third person plural past indicative rakað, supine rakað)

1. to shave

Conjugation

Conjugation of raka (group v-30)
infinitive	raka
supine	rakað
participle (a6)1	rakandi	rakaður
	present	past
first singular	raki	rakaði
second singular	rakar	rakaði
third singular	rakar	rakaði
plural	raka	rakaðu
	imperative
singular	raka!
plural	rakið!
1Only the past participle being declined.

Garo

Etymology 1

Verb

raka

1. to be bright, to be hard

Etymology 2

From raka (“to be hard”), symbolising how the alphabet represents a hard sound.

Noun

raka

1. the name of an alphabet in Garo, symbolised by a dot or apostrophe representing the glottal stop.

Gothic

Romanization

raka

1. Romanization of 𐍂𐌰𐌺𐌰

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈraːka/

  Rhymes: -aːka

Verb

raka (weak verb, third-person singular past indicative rakaði, supine rakað)

1. to rake
2. to shave

Conjugation

raka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að raka
supine (sagnbót)		rakað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rakandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég raka	við rökum	present (nútíð)	ég raki	við rökum
	þú rakar	þið rakið		þú rakir	þið rakið
	hann, hún, það rakar	þeir, þær, þau raka		hann, hún, það raki	þeir, þær, þau raki
past (þátíð)	ég rakaði	við rökuðum	past (þátíð)	ég rakaði	við rökuðum
	þú rakaðir	þið rökuðuð		þú rakaðir	þið rökuðuð
	hann, hún, það rakaði	þeir, þær, þau rökuðu		hann, hún, það rakaði	þeir, þær, þau rökuðu
imperative (boðháttur)	raka (þú)	rakið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rakaðu	rakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rakast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að rakast
supine (sagnbót)		rakast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rakast	við rökumst	present (nútíð)	ég rakist	við rökumst
	þú rakast	þið rakist		þú rakist	þið rakist
	hann, hún, það rakast	þeir, þær, þau rakast		hann, hún, það rakist	þeir, þær, þau rakist
past (þátíð)	ég rakaðist	við rökuðumst	past (þátíð)	ég rakaðist	við rökuðumst
	þú rakaðist	þið rökuðust		þú rakaðist	þið rökuðust
	hann, hún, það rakaðist	þeir, þær, þau rökuðust		hann, hún, það rakaðist	þeir, þær, þau rökuðust
imperative (boðháttur)	rakast (þú)	rakist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rakastu	rakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rakaður	rökuð	rakað		rakaðir	rakaðar	rökuð
accusative (þolfall)	rakaðan	rakaða	rakað		rakaða	rakaðar	rökuð
dative (þágufall)	rökuðum	rakaðri	rökuðu		rökuðum	rökuðum	rökuðum
genitive (eignarfall)	rakaðs	rakaðrar	rakaðs		rakaðra	rakaðra	rakaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rakaði	rakaða	rakaða		rökuðu	rökuðu	rökuðu
accusative (þolfall)	rakaða	rökuðu	rakaða		rökuðu	rökuðu	rökuðu
dative (þágufall)	rakaða	rökuðu	rakaða		rökuðu	rökuðu	rökuðu
genitive (eignarfall)	rakaða	rökuðu	rakaða		rökuðu	rökuðu	rökuðu

Noun

raka

1. indefinite accusative singular of raki
2. indefinite dative singular of raki
3. indefinite genitive singular of raki

Noun

raka

1. indefinite genitive plural of rök

Javanese

Romanization

raka

1. Romanization of ꦫꦏ

Karelian

Etymology

Borrowed from Russian рак (rak).

Noun

raka (genitive rakan, partitive [please provide])

1. (pathology) cancer

   häńeĺĺä oĺi raka, rakan tuattši hiän kuoĺi. ― He died because he had cancer.

References

• Pertti Virtaranta, Raija Koponen (2009) “raka”, in Marja Torikka, editor, Karjalan kielen sanakirja‎^[1], Helsinki: Kotus, →ISSN

Latvian

Verb

raka

1. third-person singular/plural past indicative of rakt

Lower Sorbian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈraka/

Noun

raka

1. genitive singular of rak
2. accusative singular of rak
3. nominative dual of rak

Maori

Noun

raka

1. lock

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• rake (all senses)
• råkkå (to rake or shave, Trøndelag)

Pronunciation

• IPA^(key): /²rɑːkɑ/

Etymology 1

Inherited from Old Norse raka. Similar to Swedish raka (“to rake or shave”). Akin to English rake.

Verb

raka (present tense rakar, past tense raka, past participle raka, passive infinitive rakast, present participle rakande, imperative raka/rak)

1. to rake (use a rake on leaves, a lawn, etc.)
2. to shave

Etymology 2

From Middle Low German [Term?].

Verb

raka

1. to concern (mainly used in the negative sense)

   Det rakar deg ikkje.

   It does not concern you / It is none of your business.

References

• “raka” in The Nynorsk Dictionary.

Old Javanese

Etymology

Affixed ra- ‎ aka (“elder sibling”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ra.ka/

Noun

raka

1. elder sibling

Alternative forms

• rāka

Descendants

• Javanese: ꦫꦏ (raka)
• → Balinese: ᬭᬓ (raka)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *raką.

Verb

raka

1. to scrape

Descendants

• Icelandic: raka

References

• “raka”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

Papiamentu

Etymology

From Dutch raken.

Verb

raka

1. to hit

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈra.ka/
• Rhymes: -aka
• Syllabification: ra‧ka

Noun

raka m

1. genitive/accusative singular of rak

Swedish

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

raka

1. inflection of rak:
   1. definite singular
   2. plural

Noun

raka c

1. a (long) straight section of a road

   Antonyms: kurva, krök

2. a rake; a garden tool

Declension

Declension of raka

		nominative	genitive
singular	indefinite	raka	rakas
	definite	rakan	rakans
plural	indefinite	rakor	rakors
	definite	rakorna	rakornas

Verb

raka (present rakar, preterite rakade, supine rakat, imperative raka)

1. (transitive) to shave

   Han rakade sig innan han gick till jobbet.

   He shaved before going to work.

2. to rake; to use a garden rake on (leaves etc.)

Conjugation

Conjugation of raka (weak)

	Active		Passive
Infinitive	raka		rakas
Supine	rakat		rakats
Imperative	raka		—
Imper. plural1	raken		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	rakar	rakade	rakas	rakades
Ind. plural1	raka	rakade	rakas	rakades
Subjunctive2	rake	rakade	rakes	rakades
	Participles
Present participle	rakande
Past participle	rakad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Derived terms

• rakapparat
• raklödder
• rakning
• rakvatten
• renraka

See also

• kratta
• rafsa
• räfsa

Ternate

Etymology 1

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɾa.ka]

Noun

raka

1. husband

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɾa.ka]

Verb

raka

1. (stative) to be funny

Conjugation

Conjugation of raka
	Singular	Plural
	Inclusive	Exclusive
1st	toraka	foraka	miraka
2nd	noraka	niraka
3rd	Masculine	oraka	iraka, yoraka†
Feminine	moraka
Neuter	iraka
† - archaic

References

• Rika Hayami-Allen (2001) A descriptive study of the language of Ternate, the northern Moluccas, Indonesia, University of Pittsburgh