przywiać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przy-wiać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

przywiać pf (imperfective przywiewać)

  1. (transitive) to blow towards (cause to appear somewhere by blowing)
  2. (transitive) to cover by blowing (e.g. with snow, sand)

Conjugation

[edit]
Conjugation of przywiać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przywiać
future tense 1st przywieję przywiejemy
2nd przywiejesz przywiejecie
3rd przywieje przywieją
impersonal przywieje się
past tense 1st przywiałem,
-(e)m przywiał
przywiałam,
-(e)m przywiała
przywiałom,
-(e)m przywiało
przywialiśmy,
-(e)śmy przywiali
przywiałyśmy,
-(e)śmy przywiały
2nd przywiałeś,
-(e)ś przywiał
przywiałaś,
-(e)ś przywiała
przywiałoś,
-(e)ś przywiało
przywialiście,
-(e)ście przywiali
przywiałyście,
-(e)ście przywiały
3rd przywiał przywiała przywiało przywiali przywiały
impersonal przywiano
conditional 1st przywiałbym,
bym przywiał
przywiałabym,
bym przywiała
przywiałobym,
bym przywiało
przywialibyśmy,
byśmy przywiali
przywiałybyśmy,
byśmy przywiały
2nd przywiałbyś,
byś przywiał
przywiałabyś,
byś przywiała
przywiałobyś,
byś przywiało
przywialibyście,
byście przywiali
przywiałybyście,
byście przywiały
3rd przywiałby,
by przywiał
przywiałaby,
by przywiała
przywiałoby,
by przywiało
przywialiby,
by przywiali
przywiałyby,
by przywiały
impersonal przywiano by
imperative 1st niech przywieję przywiejmy
2nd przywiej przywiejcie
3rd niech przywieje niech przywieją
passive adjectival participle przywiany przywiana przywiane przywiani przywiane
anterior adverbial participle przywiawszy
verbal noun przywianie

Further reading

[edit]
  • przywiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przywiać in Polish dictionaries at PWN