przykuć

Polish

Etymology

From przy- ‎ kuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɘ.kut͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘkut͡ɕ
• Syllabification: przy‧kuć

Verb

przykuć pf (imperfective przykuwać)

1. (transitive) to enchain, to chain
2. (transitive, figurative) to enthrall, to rivet, to fascinate
3. (reflexive with się) to enchain oneself, to chain oneself

Conjugation

Conjugation of przykuć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przykuć
future tense	1st	przykuję			przykujemy
	2nd	przykujesz			przykujecie
	3rd	przykuje			przykują
	impersonal	przykuje się
past tense	1st	przykułem, -(e)m przykuł	przykułam, -(e)m przykuła	przykułom, -(e)m przykuło	przykuliśmy, -(e)śmy przykuli	przykułyśmy, -(e)śmy przykuły
	2nd	przykułeś, -(e)ś przykuł	przykułaś, -(e)ś przykuła	przykułoś, -(e)ś przykuło	przykuliście, -(e)ście przykuli	przykułyście, -(e)ście przykuły
	3rd	przykuł	przykuła	przykuło	przykuli	przykuły
	impersonal	przykuto
conditional	1st	przykułbym, bym przykuł	przykułabym, bym przykuła	przykułobym, bym przykuło	przykulibyśmy, byśmy przykuli	przykułybyśmy, byśmy przykuły
	2nd	przykułbyś, byś przykuł	przykułabyś, byś przykuła	przykułobyś, byś przykuło	przykulibyście, byście przykuli	przykułybyście, byście przykuły
	3rd	przykułby, by przykuł	przykułaby, by przykuła	przykułoby, by przykuło	przykuliby, by przykuli	przykułyby, by przykuły
	impersonal	przykuto by
imperative	1st	niech przykuję			przykujmy
	2nd	przykuj			przykujcie
	3rd	niech przykuje			niech przykują
passive adjectival participle		przykuty	przykuta	przykute	przykuci	przykute
anterior adverbial participle		przykuwszy
verbal noun		przykucie

Further reading

• przykuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przykuć in Polish dictionaries at PWN