przeoczyć

Polish

Etymology

From prze- ‎ oko ‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛˈɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: prze‧o‧czyć

Verb

przeoczyć pf (imperfective przeoczać)

1. (transitive) to overlook

   Synonym: przegapić

Conjugation

Conjugation of przeoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przeoczyć
future tense	1st	przeoczę			przeoczymy
	2nd	przeoczysz			przeoczycie
	3rd	przeoczy			przeoczą
	impersonal	przeoczy się
past tense	1st	przeoczyłem, -(e)m przeoczył	przeoczyłam, -(e)m przeoczyła	przeoczyłom, -(e)m przeoczyło	przeoczyliśmy, -(e)śmy przeoczyli	przeoczyłyśmy, -(e)śmy przeoczyły
	2nd	przeoczyłeś, -(e)ś przeoczył	przeoczyłaś, -(e)ś przeoczyła	przeoczyłoś, -(e)ś przeoczyło	przeoczyliście, -(e)ście przeoczyli	przeoczyłyście, -(e)ście przeoczyły
	3rd	przeoczył	przeoczyła	przeoczyło	przeoczyli	przeoczyły
	impersonal	przeoczono
conditional	1st	przeoczyłbym, bym przeoczył	przeoczyłabym, bym przeoczyła	przeoczyłobym, bym przeoczyło	przeoczylibyśmy, byśmy przeoczyli	przeoczyłybyśmy, byśmy przeoczyły
	2nd	przeoczyłbyś, byś przeoczył	przeoczyłabyś, byś przeoczyła	przeoczyłobyś, byś przeoczyło	przeoczylibyście, byście przeoczyli	przeoczyłybyście, byście przeoczyły
	3rd	przeoczyłby, by przeoczył	przeoczyłaby, by przeoczyła	przeoczyłoby, by przeoczyło	przeoczyliby, by przeoczyli	przeoczyłyby, by przeoczyły
	impersonal	przeoczono by
imperative	1st	niech przeoczę			przeoczmy
	2nd	przeocz			przeoczcie
	3rd	niech przeoczy			niech przeoczą
passive adjectival participle		przeoczony	przeoczona	przeoczone	przeoczeni	przeoczone
anterior adverbial participle		przeoczywszy
verbal noun		przeoczenie

Derived terms

noun

• przeoczenie

 

Further reading

• przeoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeoczyć in Polish dictionaries at PWN