potrivnic
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Old Church Slavonic противьникъ (protivĭnikŭ, “enemy”), from Proto-Slavic *protivьnikъ (“opponent”), from *protivъ (“against”) *-nikъ (deverbal suffix).
Adjective
[edit]potrivnic m or n (feminine singular potrivnică, masculine plural potrivnici, feminine and neuter plural potrivnice)
Declension
[edit]Declension of potrivnic
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | potrivnic | potrivnică | potrivnici | potrivnice | ||
definite | potrivnicul | potrivnica | potrivnicii | potrivnicele | |||
genitive/ dative |
indefinite | potrivnic | potrivnice | potrivnici | potrivnice | ||
definite | potrivnicului | potrivnicei | potrivnicilor | potrivnicelor |
Noun
[edit]potrivnic m (plural potrivnici)
Declension
[edit]Declension of potrivnic
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) potrivnic | potrivnicul | (niște) potrivnici | potrivnicii |
genitive/dative | (unui) potrivnic | potrivnicului | (unor) potrivnici | potrivnicilor |
vocative | potrivnicule | potrivnicilor |