From po- jednać.
pojednać pf (imperfective jednać or pojednywać)
- (transitive) to reconcile, to atone
- Synonym: pogodzić się
- (reflexive with się) to say sorry to one another [with z ( instrumental) ‘to something’]
- Synonym: pogodzić się
Conjugation of pojednać pf
|
pojednać
|
pojednam
|
pojednamy
|
pojednasz
|
pojednacie
|
pojedna
|
pojednają
|
pojedna się
|
pojednałem, -(e)m pojednał
|
pojednałam, -(e)m pojednała
|
pojednałom, -(e)m pojednało
|
pojednaliśmy, -(e)śmy pojednali
|
pojednałyśmy, -(e)śmy pojednały
|
pojednałeś, -(e)ś pojednał
|
pojednałaś, -(e)ś pojednała
|
pojednałoś, -(e)ś pojednało
|
pojednaliście, -(e)ście pojednali
|
pojednałyście, -(e)ście pojednały
|
pojednał
|
pojednała
|
pojednało
|
pojednali
|
pojednały
|
pojednano
|
pojednałbym, bym pojednał
|
pojednałabym, bym pojednała
|
pojednałobym, bym pojednało
|
pojednalibyśmy, byśmy pojednali
|
pojednałybyśmy, byśmy pojednały
|
pojednałbyś, byś pojednał
|
pojednałabyś, byś pojednała
|
pojednałobyś, byś pojednało
|
pojednalibyście, byście pojednali
|
pojednałybyście, byście pojednały
|
pojednałby, by pojednał
|
pojednałaby, by pojednała
|
pojednałoby, by pojednało
|
pojednaliby, by pojednali
|
pojednałyby, by pojednały
|
pojednano by
|
niech pojednam
|
pojednajmy
|
pojednaj
|
pojednajcie
|
niech pojedna
|
niech pojednają
|
pojednany
|
pojednana
|
pojednane
|
pojednani
|
pojednane
|
pojednawszy
|
pojednanie
|
- pojednać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pojednać in Polish dictionaries at PWN