pinjin

See also: pīnjìn and pìnjīn

Czech

Alternative forms

• pinyin, pchin-jin

Noun

pinjin m inan

1. Pinyin

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Further reading

• pinjin in Akademický slovník cizích slov, 1995, at prirucka.ujc.cas.cz

Hungarian

Etymology

From Chinese 拼音 (pīnyīn, “phonetic writing, i.e., romanisation system, transcription system”, literally “to spell sound”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpiɲːin]
• Hyphenation: pin‧jin
• Rhymes: -in

Noun

pinjin (usually uncountable, plural pinjinek)

1. pinyin, Pinyin

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	pinjin	pinjinek
accusative	pinjint	pinjineket
dative	pinjinnek	pinjineknek
instrumental	pinjinnel	pinjinekkel
causal-final	pinjinért	pinjinekért
translative	pinjinné	pinjinekké
terminative	pinjinig	pinjinekig
essive-formal	pinjinként	pinjinekként
essive-modal	—	—
inessive	pinjinben	pinjinekben
superessive	pinjinen	pinjineken
adessive	pinjinnél	pinjineknél
illative	pinjinbe	pinjinekbe
sublative	pinjinre	pinjinekre
allative	pinjinhez	pinjinekhez
elative	pinjinből	pinjinekből
delative	pinjinről	pinjinekről
ablative	pinjintől	pinjinektől
non-attributive possessive - singular	pinjiné	pinjineké
non-attributive possessive - plural	pinjinéi	pinjinekéi

Possessive forms of pinjin
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	pinjinem	pinjinjeim
2nd person sing.	pinjined	pinjinjeid
3rd person sing.	pinjinje	pinjinjei
1st person plural	pinjinünk	pinjinjeink
2nd person plural	pinjinetek	pinjinjeitek
3rd person plural	pinjinjük	pinjinjeik

Serbo-Croatian

Noun

pinjin m (Cyrillic spelling пинјин)

1. pinyin

Declension

Declension of pinjin

	singular	plural
nominative	pinjin	pinjini
genitive	pinjina	pinjina
dative	pinjinu	pinjinima
accusative	pinjin	pinjine
vocative	pinjine	pinjini
locative	pinjinom	pinjinima
instrumental	pinjinu	pinjinima