ostrze

See also: ostrzę

Polish

ostrze

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ostrьje. By surface analysis, ostry ‎ -e.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔs.tʂɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔstʂɛ
• Syllabification: os‧trze
• Homophone: ostrzę

Noun

ostrze n

1. blade (sharp-edged or pointed working end of a tool or utensil)

Declension

Declension of ostrze

	singular	plural
nominative	ostrze	ostrza
genitive	ostrza	ostrzy
dative	ostrzu	ostrzom
accusative	ostrze	ostrza
instrumental	ostrzem	ostrzami
locative	ostrzu	ostrzach
vocative	ostrze	ostrza

Further reading

• ostrze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ostrze in Polish dictionaries at PWN