ontvangen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔntˈfɑŋə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɑŋən

Etymology 1

From earlier ontvaan, from Middle Dutch ontvaen, from Old Dutch antfān. Equivalent to ont- ‎ vangen.

Verb

ontvangen

1. (transitive) to receive

   Irène Joliot-Curie ontving samen met haar man Frédéric Joliot ook een Nobelprijs voor de Scheikunde, in 1935, een jaar na het overlijden van haar moeder.

   Irène Joliot-Curie received, together with her husband Frédéric Joliot, a Nobel Prize for Chemistry in 1935, one year after the death of her mother.

Conjugation

Conjugation of ontvangen (strong class 7, prefixed)
infinitive	ontvangen
past singular	ontving
past participle	ontvangen
infinitive	ontvangen
gerund	ontvangen n
	present tense	past tense
1st person singular	ontvang	ontving
2nd person sing. (jij)	ontvangt, ontvang2	ontving
2nd person sing. (u)	ontvangt	ontving
2nd person sing. (gij)	ontvangt	ontvingt
3rd person singular	ontvangt	ontving
plural	ontvangen	ontvingen
subjunctive sing.1	ontvange	ontvinge
subjunctive plur.1	ontvangen	ontvingen
imperative sing.	ontvang
imperative plur.1	ontvangt
participles	ontvangend	ontvangen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• ontvanger
• ontvangst

Descendants

• Afrikaans: ontvang
• Negerhollands: ontvang, ontfang

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

ontvangen

1. past participle of ontvangen

Declension

Declension of ontvangen
uninflected	ontvangen
inflected	ontvangen
		positive
predicative/adverbial		ontvangen
indefinite	m./f. sing.	ontvangen
	n. sing.	ontvangen
	plural	ontvangen
definite		ontvangen
partitive		ontvangens