ontmelken

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈmɛlkə(n)/
• Hyphenation: ont‧mel‧ken
• Rhymes: -ɛlkən

Etymology 1

From ont- (“away”) ‎ melken (“to milk”).

Verb

ontmelken

1. (transitive) to milk, to extract milk

Conjugation

Conjugation of ontmelken (strong class 3b, prefixed)
infinitive	ontmelken
past singular	ontmolk
past participle	ontmolken
infinitive	ontmelken
gerund	ontmelken n
	present tense	past tense
1st person singular	ontmelk	ontmolk
2nd person sing. (jij)	ontmelkt, ontmelk2	ontmolk
2nd person sing. (u)	ontmelkt	ontmolk
2nd person sing. (gij)	ontmelkt	ontmolkt
3rd person singular	ontmelkt	ontmolk
plural	ontmelken	ontmolken
subjunctive sing.1	ontmelke	ontmolke
subjunctive plur.1	ontmelken	ontmolken
imperative sing.	ontmelk
imperative plur.1	ontmelkt
participles	ontmelkend	ontmolken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

From melk (“milk”) ‎ ont- -en (privative verb-forming circumfix).

Verb

ontmelken

1. (transitive, rare) to remove milk from

Conjugation

Conjugation of ontmelken (weak, prefixed)
infinitive	ontmelken
past singular	ontmelkte
past participle	ontmelkt
infinitive	ontmelken
gerund	ontmelken n
	present tense	past tense
1st person singular	ontmelk	ontmelkte
2nd person sing. (jij)	ontmelkt, ontmelk2	ontmelkte
2nd person sing. (u)	ontmelkt	ontmelkte
2nd person sing. (gij)	ontmelkt	ontmelkte
3rd person singular	ontmelkt	ontmelkte
plural	ontmelken	ontmelkten
subjunctive sing.1	ontmelke	ontmelkte
subjunctive plur.1	ontmelken	ontmelkten
imperative sing.	ontmelk
imperative plur.1	ontmelkt
participles	ontmelkend	ontmelkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.