odznaczyć

Polish

Etymology

From od- ‎ znaczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔdˈzna.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: od‧zna‧czyć

Verb

odznaczyć pf (imperfective odznaczać)

1. (transitive) to demarcate, to separate [with accusative]
2. (transitive) to decorate, to honour, to give an award to [with accusative]
3. (reflexive with się) to become famous, to become known [with instrumental ‘for something’]

Conjugation

Conjugation of odznaczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odznaczyć
future tense	1st	odznaczę			odznaczymy
	2nd	odznaczysz			odznaczycie
	3rd	odznaczy			odznaczą
	impersonal	odznaczy się
past tense	1st	odznaczyłem, -(e)m odznaczył	odznaczyłam, -(e)m odznaczyła	odznaczyłom, -(e)m odznaczyło	odznaczyliśmy, -(e)śmy odznaczyli	odznaczyłyśmy, -(e)śmy odznaczyły
	2nd	odznaczyłeś, -(e)ś odznaczył	odznaczyłaś, -(e)ś odznaczyła	odznaczyłoś, -(e)ś odznaczyło	odznaczyliście, -(e)ście odznaczyli	odznaczyłyście, -(e)ście odznaczyły
	3rd	odznaczył	odznaczyła	odznaczyło	odznaczyli	odznaczyły
	impersonal	odznaczono
conditional	1st	odznaczyłbym, bym odznaczył	odznaczyłabym, bym odznaczyła	odznaczyłobym, bym odznaczyło	odznaczylibyśmy, byśmy odznaczyli	odznaczyłybyśmy, byśmy odznaczyły
	2nd	odznaczyłbyś, byś odznaczył	odznaczyłabyś, byś odznaczyła	odznaczyłobyś, byś odznaczyło	odznaczylibyście, byście odznaczyli	odznaczyłybyście, byście odznaczyły
	3rd	odznaczyłby, by odznaczył	odznaczyłaby, by odznaczyła	odznaczyłoby, by odznaczyło	odznaczyliby, by odznaczyli	odznaczyłyby, by odznaczyły
	impersonal	odznaczono by
imperative	1st	niech odznaczę			odznaczmy
	2nd	odznacz			odznaczcie
	3rd	niech odznaczy			niech odznaczą
passive adjectival participle		odznaczony	odznaczona	odznaczone	odznaczeni	odznaczone
anterior adverbial participle		odznaczywszy
verbal noun		odznaczenie

Further reading

• odznaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odznaczyć in Polish dictionaries at PWN