odrzucić

Polish

From od- ‎ rzucić.

odrzucić pf (imperfective odrzucać)

(transitive) to reject
Dziekan odrzucił pana podanie. ― The dean has rejected your request.

Ojciec odrzucił ją, gdy odkrył, że nie jest jego córką. ― Her father rejected her when he discovered that she's not his daughter.
(transitive, medicine) to reject (e.g. a transplant)
Umarł po tym, jak jego organizm odrzucił przeszczep. ― He died after his system rejected the transplant.
(transitive) to disavow; to abandon
Odrzuciliśmy przemoc i protestujemy w sposób pokojowy. ― We have disavowed violence and protest in a peaceful way.
(transitive) to reply, to retort
(transitive) to throw back
- 1993, Fanny Sołomian-Łoc, Getto i gwiadzy, Czytelnik, page 188:
  Odchodząc od Klima, Dąbrowski odczepił nagle swój granat i rzucił go w kierunku dowódcy. Ten, nie tracąc przytomności umysłu, złapał go i odrzucił z powrotem, na sekundę przed rozerwaniem.
  Leaving Klim, Dąbrowski took the granade off his belt and threw it in the direction of the commander. The one, who without stumbling for a second, caught it and threw it back a second after disjecting it.
(transitive) to throw away
(transitive) to take aback
Kiedy otworzyła drzwi, odrzuciła ją odrażająca woń. ― When she opened the door, she was taken aback by the horrible smell.
(reflexive with się) to end a relationship

Conjugation of odrzucić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odrzucić
future tense	1^st	odrzucę			odrzucimy
	2^nd	odrzucisz			odrzucicie
	3^rd	odrzuci			odrzucą
	impersonal	odrzuci się
past tense	1^st	odrzuciłem, -(e)m odrzucił	odrzuciłam, -(e)m odrzuciła	odrzuciłom, -(e)m odrzuciło	odrzuciliśmy, -(e)śmy odrzucili	odrzuciłyśmy, -(e)śmy odrzuciły
	2^nd	odrzuciłeś, -(e)ś odrzucił	odrzuciłaś, -(e)ś odrzuciła	odrzuciłoś, -(e)ś odrzuciło	odrzuciliście, -(e)ście odrzucili	odrzuciłyście, -(e)ście odrzuciły
	3^rd	odrzucił	odrzuciła	odrzuciło	odrzucili	odrzuciły
	impersonal	odrzucono
conditional	1^st	odrzuciłbym, bym odrzucił	odrzuciłabym, bym odrzuciła	odrzuciłobym, bym odrzuciło	odrzucilibyśmy, byśmy odrzucili	odrzuciłybyśmy, byśmy odrzuciły
	2^nd	odrzuciłbyś, byś odrzucił	odrzuciłabyś, byś odrzuciła	odrzuciłobyś, byś odrzuciło	odrzucilibyście, byście odrzucili	odrzuciłybyście, byście odrzuciły
	3^rd	odrzuciłby, by odrzucił	odrzuciłaby, by odrzuciła	odrzuciłoby, by odrzuciło	odrzuciliby, by odrzucili	odrzuciłyby, by odrzuciły
	impersonal	odrzucono by
imperative	1^st	niech odrzucę			odrzućmy
	2^nd	odrzuć			odrzućcie
	3^rd	niech odrzuci			niech odrzucą
anterior adverbial participle		odrzuciwszy
verbal noun		odrzucenie