odkuć

See also: òdkùc and ôdkuć

Polish

From od- ‎ kuć. First attested in 1601–1650.^[1] Compare Kashubian òdkùc and Silesian ôdkuć.

odkuć pf (imperfective odkuwać)

(transitive) to forge (to shape something made of stone or metal with something heavy) [with z ( genitive) ‘from what’] [with w ( locative) ‘in what’]
Synonym: wykuć
(transitive) to knock off, to beat off [with z ( genitive) or od ( genitive) ‘off of what’]
Synonym: skuć
(transitive) to unchain (to free someone from chains or handcuffs, etc.) [with od ( genitive) ‘from what’]
Synonym: rozkuć

Antonym: skuć
(transitive, obsolete) to finish forging (to complete the act of beating stone or metal)
(reflexive with się, colloquial) to make up for, to get one's own back [with za ( accusative) ‘for what’] [with na ( locative) ‘on whom/what’]
Synonyms: odbić sobie, powetować
(reflexive with się) to unchain oneself

Conjugation of odkuć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odkuć
future tense	1^st	odkuję			odkujemy
	2^nd	odkujesz			odkujecie
	3^rd	odkuje			odkują
	impersonal	odkuje się
past tense	1^st	odkułem, -(e)m odkuł	odkułam, -(e)m odkuła	odkułom, -(e)m odkuło	odkuliśmy, -(e)śmy odkuli	odkułyśmy, -(e)śmy odkuły
	2^nd	odkułeś, -(e)ś odkuł	odkułaś, -(e)ś odkuła	odkułoś, -(e)ś odkuło	odkuliście, -(e)ście odkuli	odkułyście, -(e)ście odkuły
	3^rd	odkuł	odkuła	odkuło	odkuli	odkuły
	impersonal	odkuto
conditional	1^st	odkułbym, bym odkuł	odkułabym, bym odkuła	odkułobym, bym odkuło	odkulibyśmy, byśmy odkuli	odkułybyśmy, byśmy odkuły
	2^nd	odkułbyś, byś odkuł	odkułabyś, byś odkuła	odkułobyś, byś odkuło	odkulibyście, byście odkuli	odkułybyście, byście odkuły
	3^rd	odkułby, by odkuł	odkułaby, by odkuła	odkułoby, by odkuło	odkuliby, by odkuli	odkułyby, by odkuły
	impersonal	odkuto by
imperative	1^st	niech odkuję			odkujmy
	2^nd	odkuj			odkujcie
	3^rd	niech odkuje			niech odkują
passive adjectival participle		odkuty	odkuta	odkute	odkuci	odkute
anterior adverbial participle		odkuwszy
verbal noun		odkucie