mecbur etmek

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	меджбур этмек
Roman

Etymology

Compound of mecbur (“forced”) ‎ etmek (“do”).

Verb

mecbur etmek

1. to force

Conjugation

Conjugation of mecbur etmek (Northern)

infinitive			mecbur etmek
gerund			mecbur etme
repeated gerund1)			mecbur ete
temporal gerund			mecbur etyatırğanda
non-future participle			mecbur etken
future participle			mecbur etecek
way of doing			mecbur etip
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	mecbur etirmen	mecbur etirsiñ	mecbur etir	mecbur etirmiz	mecbur etirsiz	mecbur etirler
		continuous	mecbur etem	mecbur etesiñ	mecbur ete	mecbur etemiz	mecbur etesiñiz	mecbur eteler
		perfect	mecbur etgemen	mecbur etgesiñ	mecbur etgen	mecbur etgemiz	mecbur etgesiz	mecbur etgenler
	past	simple	mecbur ettim	mecbur ettiñ	mecbur etti	mecbur ettik	mecbur ettiñiz	mecbur ettiler
		continuous	mecbur etedim	mecbur etediñ	mecbur etedi	mecbur etedik	mecbur etediñiz	mecbur etediler
	future		mecbur etecekmen	mecbur eteceksiñ	mecbur etecek	mecbur etecekmiz	mecbur eteceksiñiz	mecbur etecekler
conditional			mecbur etsem	mecbur etseñ	mecbur etse	mecbur etsek	mecbur etseñiz	mecbur etseler
optative			mecbur eteyim	mecbur etesiñ	mecbur ete	mecbur eteyik	mecbur etesiz	mecbur eteler
imperative			–	mecbur et	–	–	mecbur etin	–
1)Only used for repeatings of a verb.

Related terms

• mecbur etüv (“compulsion”)

References

• “mecbur etmek”, in Luğatçıq (in Russian)