lustracja

See also: lustracją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin lūstrātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /lusˈtra.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: lus‧tra‧cja

Noun

lustracja f

1. (law) lustration (inspection and control of institutions, documents, etc.)
2. (law, politics) lustration (purge of government officials in the postcommunist states in Central and Eastern Europe)
3. (historical) an audit of royal possessions; also, a list of lands, buildings, income, etc., made during such an audit

Declension

Declension of lustracja

	singular	plural
nominative	lustracja	lustracje
genitive	lustracji	lustracji/lustracyj (archaic)
dative	lustracji	lustracjom
accusative	lustrację	lustracje
instrumental	lustracją	lustracjami
locative	lustracji	lustracjach
vocative	lustracjo	lustracje

Derived terms

adjective

• lustracyjny

 

verbs

• lustrować
• zlustrować

 

Related terms

nouns

• lustrator
• lustratorka

 

Further reading

• lustracja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• lustracja in Polish dictionaries at PWN