krawiec

See also: Krawiec

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kravьcь. By surface analysis, krawać ‎ -iec. Compare the verb krajać (“to cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkra.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avjɛt͡s
• Syllabification: kra‧wiec
• Homophone: Krawiec

Noun

krawiec m pers (female equivalent krawcowa, diminutive krawczyk)

1. tailor

Declension

Declension of krawiec

	singular	plural
nominative	krawiec	krawcy/krawce (deprecative)
genitive	krawca	krawców
dative	krawcowi	krawcom
accusative	krawca	krawców
instrumental	krawcem	krawcami
locative	krawcu	krawcach
vocative	krawcu/krawcze	krawcy

Derived terms

• krawiecki
• krawiectwo

 

Related terms

nouns

• krawczyna
• krojczy
• krój

 

verbs

• krajać
• krawać
• kroić

 

Further reading

• krawiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• krawiec in Polish dictionaries at PWN