Jump to content

kir

From Wiktionary, the free dictionary

Translingual

[edit]

Symbol

[edit]

kir

  1. (international standards) ISO 639-2 & ISO 639-3 language code for Kyrgyz.

See also

[edit]

English

[edit]
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology

[edit]

Borrowed from French kir, named after Félix Kir, mayor of Dijon.

Noun

[edit]

kir (countable and uncountable, plural kirs)

  1. A cocktail made with a measure of crème de cassis topped up with white wine.

Derived terms

[edit]

Translations

[edit]

Anagrams

[edit]

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kir.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

kir (definite accusative kiri, plural kirlər)

  1. dirt
    Synonym: çirk

Declension

[edit]
    Declension of kir
singular plural
nominative kir
kirlər
definite accusative kiri
kirləri
dative kirə
kirlərə
locative kirdə
kirlərdə
ablative kirdən
kirlərdən
definite genitive kirin
kirlərin
    Possessive forms of kir
nominative
singular plural
mənim (my) kirim kirlərim
sənin (your) kirin kirlərin
onun (his/her/its) kiri kirləri
bizim (our) kirimiz kirlərimiz
sizin (your) kiriniz kirləriniz
onların (their) kiri or kirləri kirləri
accusative
singular plural
mənim (my) kirimi kirlərimi
sənin (your) kirini kirlərini
onun (his/her/its) kirini kirlərini
bizim (our) kirimizi kirlərimizi
sizin (your) kirinizi kirlərinizi
onların (their) kirini or kirlərini kirlərini
dative
singular plural
mənim (my) kirimə kirlərimə
sənin (your) kirinə kirlərinə
onun (his/her/its) kirinə kirlərinə
bizim (our) kirimizə kirlərimizə
sizin (your) kirinizə kirlərinizə
onların (their) kirinə or kirlərinə kirlərinə
locative
singular plural
mənim (my) kirimdə kirlərimdə
sənin (your) kirində kirlərində
onun (his/her/its) kirində kirlərində
bizim (our) kirimizdə kirlərimizdə
sizin (your) kirinizdə kirlərinizdə
onların (their) kirində or kirlərində kirlərində
ablative
singular plural
mənim (my) kirimdən kirlərimdən
sənin (your) kirindən kirlərindən
onun (his/her/its) kirindən kirlərindən
bizim (our) kirimizdən kirlərimizdən
sizin (your) kirinizdən kirlərinizdən
onların (their) kirindən or kirlərindən kirlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) kirimin kirlərimin
sənin (your) kirinin kirlərinin
onun (his/her/its) kirinin kirlərinin
bizim (our) kirimizin kirlərimizin
sizin (your) kirinizin kirlərinizin
onların (their) kirinin or kirlərinin kirlərinin

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • kir” in Obastan.com.

Crimean Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kir.

Noun

[edit]

kir (accusative [please provide], plural [please provide])

  1. dirt

Derived terms

[edit]

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kir

  1. inflection of kirren:
    1. first-person singular present indicative
    2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
    3. imperative

Anagrams

[edit]

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

From French kir.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkir/, [ˈk̟ir]
  • Rhymes: -ir
  • Hyphenation(key): kir

Noun

[edit]

kir

  1. kir

Declension

[edit]
Inflection of kir (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative kir kirit
genitive kirin kirien
partitive kiriä kirejä
illative kiriin kireihin
singular plural
nominative kir kirit
accusative nom. kir kirit
gen. kirin
genitive kirin kirien
partitive kiriä kirejä
inessive kirissä kireissä
elative kiristä kireistä
illative kiriin kireihin
adessive kirillä kireillä
ablative kiriltä kireiltä
allative kirille kireille
essive kirinä kireinä
translative kiriksi kireiksi
abessive kirittä kireittä
instructive kirein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kir (Kotus type 5/risti, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative kirini kirini
accusative nom. kirini kirini
gen. kirini
genitive kirini kirieni
partitive kiriäni kirejäni
inessive kirissäni kireissäni
elative kiristäni kireistäni
illative kiriini kireihini
adessive kirilläni kireilläni
ablative kiriltäni kireiltäni
allative kirilleni kireilleni
essive kirinäni kireinäni
translative kirikseni kireikseni
abessive kirittäni kireittäni
instructive
comitative kireineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative kirisi kirisi
accusative nom. kirisi kirisi
gen. kirisi
genitive kirisi kiriesi
partitive kiriäsi kirejäsi
inessive kirissäsi kireissäsi
elative kiristäsi kireistäsi
illative kiriisi kireihisi
adessive kirilläsi kireilläsi
ablative kiriltäsi kireiltäsi
allative kirillesi kireillesi
essive kirinäsi kireinäsi
translative kiriksesi kireiksesi
abessive kirittäsi kireittäsi
instructive
comitative kireinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative kirimme kirimme
accusative nom. kirimme kirimme
gen. kirimme
genitive kirimme kiriemme
partitive kiriämme kirejämme
inessive kirissämme kireissämme
elative kiristämme kireistämme
illative kiriimme kireihimme
adessive kirillämme kireillämme
ablative kiriltämme kireiltämme
allative kirillemme kireillemme
essive kirinämme kireinämme
translative kiriksemme kireiksemme
abessive kirittämme kireittämme
instructive
comitative kireinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative kirinne kirinne
accusative nom. kirinne kirinne
gen. kirinne
genitive kirinne kirienne
partitive kiriänne kirejänne
inessive kirissänne kireissänne
elative kiristänne kireistänne
illative kiriinne kireihinne
adessive kirillänne kireillänne
ablative kiriltänne kireiltänne
allative kirillenne kireillenne
essive kirinänne kireinänne
translative kiriksenne kireiksenne
abessive kirittänne kireittänne
instructive
comitative kireinenne

French

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kir m (plural kirs)

  1. kir (beverage)

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]

Indonesian

[edit]

Etymology

[edit]

From Dutch keur (seal), from Middle Dutch core, cuere, from Old Dutch kuri, from Proto-West Germanic *kuʀi.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈkɪr]
  • Hyphenation: kir

Noun

[edit]

kir (plural kir-kir, first-person possessive kirku, second-person possessive kirmu, third-person possessive kirnya)

  1. (colloquial) examination.
    Synonym: pemeriksaan

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]

Northern Kurdish

[edit]

Noun

[edit]

kir m

  1. (vulgar) cock, penis

Derived terms

[edit]

Phalura

[edit]

Etymology

[edit]

From Sanskrit किरि (kiri, scattering, heap).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kir m (Perso-Arabic spelling کِر)

  1. snow

Inflection

[edit]

a-decl (Obl, pl): -á

References

[edit]
  • Henrik Liljegren, Naseem Haider (2011) “kir”, in Palula Vocabulary (FLI Language and Culture Series; 7)‎[1], Islamabad, Pakistan: Forum for Language Initiatives, →ISBN
  • Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “kir”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
kir

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from German Kern.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kir m inan (related adjective kirowy)

  1. mort cloth, pall (black material symbolizing mourning)

Declension

[edit]

Further reading

[edit]

Romani

[edit]

Etymology

[edit]

    Inherited from Prakrit 𑀓𑀻𑀟 (kīḍa), from Sanskrit की॒ट (kīṭá). Cognate with Hindi कीड़ा (kīṛā, insect, bug).

    Noun

    [edit]

    kir f

    1. ant

    Turkish

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    Inherited from Ottoman Turkish كیر (kir), from Old Turkic kir, from Proto-Turkic *kir (dirt).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    kir (definite accusative kiri, plural kirler)

    1. dirt

    Declension

    [edit]
    Inflection
    Nominative kir
    Definite accusative kiri
    Singular Plural
    Nominative kir kirler
    Definite accusative kiri kirleri
    Dative kire kirlere
    Locative kirde kirlerde
    Ablative kirden kirlerden
    Genitive kirin kirlerin

    Synonyms

    [edit]

    Derived terms

    [edit]

    References

    [edit]
    • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “kir”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, column 3823