kartoteka

See also: kartotéka and kartoteką

Polish

Etymology

Borrowed from German Kartothek.

Pronunciation

• IPA^(key): /kar.tɔˈtɛ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛka
• Syllabification: kar‧to‧te‧ka

Noun

kartoteka f (diminutive kartoteczka)

1. catalogue, file (collection of papers collated and archived together)

   Synonym: katalog

2. (law enforcement) police files, figures

Declension

Declension of kartoteka

	singular	plural
nominative	kartoteka	kartoteki
genitive	kartoteki	kartotek
dative	kartotece	kartotekom
accusative	kartotekę	kartoteki
instrumental	kartoteką	kartotekami
locative	kartotece	kartotekach
vocative	kartoteko	kartoteki

Derived terms

adjective

• kartotekowy

 

verb

• kartotekować

 

Further reading

• kartoteka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kartoteka in Polish dictionaries at PWN