hlusta

Icelandic

From Old Norse hlusta, equivalent to hlust (“ear”) ‎ -a.

hlusta (weak verb, third-person singular past indicative hlustaði, supine hlustað)

to listen (with á accusative = "to" something)
Alltaf þegar ég hlusta á svertingja syngja, þá líður mér eins og ég sé svört.
Whenever I listen to black people sing, I feel like I'm black.

hlusta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hlusta
supine (sagnbót)		hlustað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hlustandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hlusta	við hlustum	present (nútíð)	ég hlusti	við hlustum
	þú hlustar	þið hlustið		þú hlustir	þið hlustið
	hann, hún, það hlustar	þeir, þær, þau hlusta		hann, hún, það hlusti	þeir, þær, þau hlusti

past (þátíð)	ég hlustaði	við hlustuðum	past (þátíð)	ég hlustaði	við hlustuðum
	þú hlustaðir	þið hlustuðuð		þú hlustaðir	þið hlustuðuð
	hann, hún, það hlustaði	þeir, þær, þau hlustuðu		hann, hún, það hlustaði	þeir, þær, þau hlustuðu

imperative (boðháttur)	hlusta (þú)	hlustið (þið)
	hlustaðu	hlustiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hlustast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hlustast
supine (sagnbót)		hlustast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hlustandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hlustast	við hlustumst	present (nútíð)	ég hlustist	við hlustumst
	þú hlustast	þið hlustist		þú hlustist	þið hlustist
	hann, hún, það hlustast	þeir, þær, þau hlustast		hann, hún, það hlustist	þeir, þær, þau hlustist

past (þátíð)	ég hlustaðist	við hlustuðumst	past (þátíð)	ég hlustaðist	við hlustuðumst
	þú hlustaðist	þið hlustuðust		þú hlustaðist	þið hlustuðust
	hann, hún, það hlustaðist	þeir, þær, þau hlustuðust		hann, hún, það hlustaðist	þeir, þær, þau hlustuðust

imperative (boðháttur)	hlustast (þú)	hlustist (þið)
	hlustastu	hlustisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hlustaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hlustaður	hlustuð	hlustað	hlustaðir	hlustaðar	hlustuð
accusative (þolfall)	hlustaðan	hlustaða	hlustað	hlustaða	hlustaðar	hlustuð
dative (þágufall)	hlustuðum	hlustaðri	hlustuðu	hlustuðum	hlustuðum	hlustuðum
genitive (eignarfall)	hlustaðs	hlustaðrar	hlustaðs	hlustaðra	hlustaðra	hlustaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hlustaði	hlustaða	hlustaða	hlustuðu	hlustuðu	hlustuðu
accusative (þolfall)	hlustaða	hlustuðu	hlustaða	hlustuðu	hlustuðu	hlustuðu
dative (þágufall)	hlustaða	hlustuðu	hlustaða	hlustuðu	hlustuðu	hlustuðu
genitive (eignarfall)	hlustaða	hlustuðu	hlustaða	hlustuðu	hlustuðu	hlustuðu