herhalen

Dutch

Etymology

From her- ‎ halen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɦɛrˈɦaːlə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aːlən

Verb

herhalen

1. to repeat

Conjugation

Conjugation of herhalen (weak, prefixed)
infinitive	herhalen
past singular	herhaalde
past participle	herhaald
infinitive	herhalen
gerund	herhalen n
	present tense	past tense
1st person singular	herhaal	herhaalde
2nd person sing. (jij)	herhaalt, herhaal2	herhaalde
2nd person sing. (u)	herhaalt	herhaalde
2nd person sing. (gij)	herhaalt	herhaalde
3rd person singular	herhaalt	herhaalde
plural	herhalen	herhaalden
subjunctive sing.1	herhale	herhaalde
subjunctive plur.1	herhalen	herhaalden
imperative sing.	herhaal
imperative plur.1	herhaalt
participles	herhalend	herhaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• herhaaldelijk
• herhaling

 

Descendants

• Afrikaans: herhaal