gewelddadig

Dutch

Etymology

From geweld (“violence”) ‎ daad (“deed”) ‎ -ig (“-y”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəʋɛlˈdaːdəx/

• Audio:

  (file)

Adjective

gewelddadig (comparative gewelddadiger, superlative gewelddadigst)

1. violent

Adverb

gewelddadig

1. violently

Declension

Declension of gewelddadig
uninflected	gewelddadig
inflected	gewelddadige
comparative	gewelddadiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		gewelddadig	gewelddadiger	het gewelddadigst het gewelddadigste
indefinite	m./f. sing.	gewelddadige	gewelddadigere	gewelddadigste
	n. sing.	gewelddadig	gewelddadiger	gewelddadigste
	plural	gewelddadige	gewelddadigere	gewelddadigste
definite		gewelddadige	gewelddadigere	gewelddadigste
partitive		gewelddadigs	gewelddadigers	—

Antonyms

• geweldloos
• niet-gewelddadig