głosiciel

Polish

Etymology

From głosić ‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡwɔˈɕi.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: gło‧si‧ciel

Noun

głosiciel m pers (female equivalent głosicielka)

1. (formal) advocate, gospeler, proponent, supporter

   Synonym: ambasador

Declension

Declension of głosiciel

	singular	plural
nominative	głosiciel	głosiciele
genitive	głosiciela	głosicieli
dative	głosicielowi	głosicielom
accusative	głosiciela	głosicieli
instrumental	głosicielem	głosicielami
locative	głosicielu	głosicielach
vocative	głosicielu	głosiciele

Further reading

• głosiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• głosiciel in Polish dictionaries at PWN