fúna

See also: funa, funá, and fuña

Icelandic

From Old Norse fúna, from Proto-Germanic *fun- (“damp, mould, mildew”).

fúna (weak verb, third-person singular past indicative fúnaði, supine fúnað)

fúna — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fúna
supine (sagnbót)		fúnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fúnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fúna	við fúnum	present (nútíð)	ég fúni	við fúnum
	þú fúnar	þið fúnið		þú fúnir	þið fúnið
	hann, hún, það fúnar	þeir, þær, þau fúna		hann, hún, það fúni	þeir, þær, þau fúni

past (þátíð)	ég fúnaði	við fúnuðum	past (þátíð)	ég fúnaði	við fúnuðum
	þú fúnaðir	þið fúnuðuð		þú fúnaðir	þið fúnuðuð
	hann, hún, það fúnaði	þeir, þær, þau fúnuðu		hann, hún, það fúnaði	þeir, þær, þau fúnuðu

imperative (boðháttur)	fúna (þú)	fúnið (þið)
	fúnaðu	fúniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fúnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fúnaður	fúnuð	fúnað	fúnaðir	fúnaðar	fúnuð
accusative (þolfall)	fúnaðan	fúnaða	fúnað	fúnaða	fúnaðar	fúnuð
dative (þágufall)	fúnuðum	fúnaðri	fúnuðu	fúnuðum	fúnuðum	fúnuðum
genitive (eignarfall)	fúnaðs	fúnaðrar	fúnaðs	fúnaðra	fúnaðra	fúnaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fúnaði	fúnaða	fúnaða	fúnuðu	fúnuðu	fúnuðu
accusative (þolfall)	fúnaða	fúnuðu	fúnaða	fúnuðu	fúnuðu	fúnuðu
dative (þágufall)	fúnaða	fúnuðu	fúnaða	fúnuðu	fúnuðu	fúnuðu
genitive (eignarfall)	fúnaða	fúnuðu	fúnaða	fúnuðu	fúnuðu	fúnuðu