duszpasterz

Polish

Etymology

From dusza ‎ pasterz. Calque of German Seelsorger.

Pronunciation

• IPA^(key): /duʂˈpas.tɛʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -astɛʂ
• Syllabification: dusz‧pas‧terz

Noun

duszpasterz m pers

1. (Christianity) Christian priest

   Synonyms: see Thesaurus:ksiądz

Declension

Declension of duszpasterz

	singular	plural
nominative	duszpasterz	duszpasterze
genitive	duszpasterza	duszpasterzy
dative	duszpasterzowi	duszpasterzom
accusative	duszpasterza	duszpasterzy
instrumental	duszpasterzem	duszpasterzami
locative	duszpasterzu	duszpasterzach
vocative	duszpasterzu	duszpasterze

Derived terms

adjective

• duszpasterski

 

noun

• duszpasterstwo

 

verb

• duszpasterzować impf

 

Further reading

• duszpasterz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• duszpasterz in Polish dictionaries at PWN