cinonacialnic
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Old Church Slavonic чинначиалъникъ (činnačialŭnikŭ).
Noun
[edit]cinonacialnic m (plural cinonacialnici)
Declension
[edit]Declension of cinonacialnic
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) cinonacialnic | cinonacialnicul | (niște) cinonacialnici | cinonacialnicii |
genitive/dative | (unui) cinonacialnic | cinonacialnicului | (unor) cinonacialnici | cinonacialnicilor |
vocative | cinonacialnicule | cinonacialnicilor |
References
[edit]- cinonacialnic in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN