bestwić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bestia-ić under influence of pastwić.[1][2] Bańkowski suggests a derivation of *biestwo -ić, from bies -stwo and a dialectal hardening of b.[3] First attested in 1577.[4]

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

bestwić impf

  1. (transitive, obsolete) to incite, to work up (to bring to a state of being angry)
  2. (transitive, obsolete) to work up, to arouse (to evoke lust)
  3. (transitive, Middle Polish) to scare, to scare away; to startle
  4. (transitive, Middle Polish, figuratively) to work up (to make proud or arrogant)
  5. (reflexive with się, obsolete or dialectal, Far Masovian) to torment, to mistreat
  6. (reflexive with się, obsolete) to become angry; to become wild, to become feral; to become worked up
  7. (reflexive with się, obsolete) to become worked up, to become aroused
    1. (reflexive with się, obsolete, of animals) to feel a sex drive
  8. (reflexive with się, Middle Polish) to become depraved, to become demoralized

Conjugation

[edit]
Conjugation of bestwić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bestwić
present tense 1st bestwię bestwimy
2nd bestwisz bestwicie
3rd bestwi bestwią
impersonal bestwi się
past tense 1st bestwiłem,
-(e)m bestwił
bestwiłam,
-(e)m bestwiła
bestwiłom,
-(e)m bestwiło
bestwiliśmy,
-(e)śmy bestwili
bestwiłyśmy,
-(e)śmy bestwiły
2nd bestwiłeś,
-(e)ś bestwił
bestwiłaś,
-(e)ś bestwiła
bestwiłoś,
-(e)ś bestwiło
bestwiliście,
-(e)ście bestwili
bestwiłyście,
-(e)ście bestwiły
3rd bestwił bestwiła bestwiło bestwili bestwiły
impersonal bestwiono
future tense 1st będę bestwił,
będę bestwić
będę bestwiła,
będę bestwić
będę bestwiło,
będę bestwić
będziemy bestwili,
będziemy bestwić
będziemy bestwiły,
będziemy bestwić
2nd będziesz bestwił,
będziesz bestwić
będziesz bestwiła,
będziesz bestwić
będziesz bestwiło,
będziesz bestwić
będziecie bestwili,
będziecie bestwić
będziecie bestwiły,
będziecie bestwić
3rd będzie bestwił,
będzie bestwić
będzie bestwiła,
będzie bestwić
będzie bestwiło,
będzie bestwić
będą bestwili,
będą bestwić
będą bestwiły,
będą bestwić
impersonal będzie bestwić się
conditional 1st bestwiłbym,
bym bestwił
bestwiłabym,
bym bestwiła
bestwiłobym,
bym bestwiło
bestwilibyśmy,
byśmy bestwili
bestwiłybyśmy,
byśmy bestwiły
2nd bestwiłbyś,
byś bestwił
bestwiłabyś,
byś bestwiła
bestwiłobyś,
byś bestwiło
bestwilibyście,
byście bestwili
bestwiłybyście,
byście bestwiły
3rd bestwiłby,
by bestwił
bestwiłaby,
by bestwiła
bestwiłoby,
by bestwiło
bestwiliby,
by bestwili
bestwiłyby,
by bestwiły
impersonal bestwiono by
imperative 1st niech bestwię bestwijmy
2nd bestwij bestwijcie
3rd niech bestwi niech bestwią
active adjectival participle bestwiący bestwiąca bestwiące bestwiący bestwiące
passive adjectival participle bestwiony bestwiona bestwione bestwieni bestwione
contemporary adverbial participle bestwiąc
verbal noun bestwienie

or

Conjugation of bestwić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bestwić
present tense 1st bestwię bestwimy
2nd bestwisz bestwicie
3rd bestwi bestwią
impersonal bestwi się
past tense 1st bestwiłem,
-(e)m bestwił
bestwiłam,
-(e)m bestwiła
bestwiłom,
-(e)m bestwiło
bestwiliśmy,
-(e)śmy bestwili
bestwiłyśmy,
-(e)śmy bestwiły
2nd bestwiłeś,
-(e)ś bestwił
bestwiłaś,
-(e)ś bestwiła
bestwiłoś,
-(e)ś bestwiło
bestwiliście,
-(e)ście bestwili
bestwiłyście,
-(e)ście bestwiły
3rd bestwił bestwiła bestwiło bestwili bestwiły
impersonal bestwiono
future tense 1st będę bestwił,
będę bestwić
będę bestwiła,
będę bestwić
będę bestwiło,
będę bestwić
będziemy bestwili,
będziemy bestwić
będziemy bestwiły,
będziemy bestwić
2nd będziesz bestwił,
będziesz bestwić
będziesz bestwiła,
będziesz bestwić
będziesz bestwiło,
będziesz bestwić
będziecie bestwili,
będziecie bestwić
będziecie bestwiły,
będziecie bestwić
3rd będzie bestwił,
będzie bestwić
będzie bestwiła,
będzie bestwić
będzie bestwiło,
będzie bestwić
będą bestwili,
będą bestwić
będą bestwiły,
będą bestwić
impersonal będzie bestwić się
conditional 1st bestwiłbym,
bym bestwił
bestwiłabym,
bym bestwiła
bestwiłobym,
bym bestwiło
bestwilibyśmy,
byśmy bestwili
bestwiłybyśmy,
byśmy bestwiły
2nd bestwiłbyś,
byś bestwił
bestwiłabyś,
byś bestwiła
bestwiłobyś,
byś bestwiło
bestwilibyście,
byście bestwili
bestwiłybyście,
byście bestwiły
3rd bestwiłby,
by bestwił
bestwiłaby,
by bestwiła
bestwiłoby,
by bestwiło
bestwiliby,
by bestwili
bestwiłyby,
by bestwiły
impersonal bestwiono by
imperative 1st niech bestwię bestwmy
2nd bestw bestwcie
3rd niech bestwi niech bestwią
active adjectival participle bestwiący bestwiąca bestwiące bestwiący bestwiące
passive adjectival participle bestwiony bestwiona bestwione bestwieni bestwione
contemporary adverbial participle bestwiąc
verbal noun bestwienie

[5]

Derived terms

[edit]
verbs

Referneces

[edit]
  1. ^ Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) “bestia”, in Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN
  2. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “bestwić”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  3. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “bestwić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  4. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bestwić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  5. ^ bestwić”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022

Further reading

[edit]
  • bestwić in Polish dictionaries at PWN
  • Danuta Lankiewicz (22.02.2016) “BESTWIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Danuta Lankiewicz (16.09.2024) “BESTWIĆ SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bestwić”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “bestwić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bestwić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 118
  • bestwić się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “bestwić”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 103