ἀποστερηθέντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.tes/ → /a.pos.te.riˈθen.tes/ → /a.pos.te.riˈθen.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰen.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.des/

Participle

ἀποστερηθέντες • (aposterēthéntes)

1. masculine vocative plural of ἀποστερηθείς (aposterētheís)