προϋπόθεση

Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) ‎ υπόθεση (ypóthesi, “supposition”). Calque of French présupposition.

Noun

προϋπόθεση • (proÿpóthesi) f (plural προϋποθέσεις)

1. presupposition
2. condition, precondition, prerequisite
3. (logic) premise

Declension

Declension of προϋπόθεση

	singular	plural
nominative	προϋπόθεση (proÿpóthesi)	προϋποθέσεις (proÿpothéseis)
genitive	προϋπόθεσης (proÿpóthesis)	προϋποθέσεων (proÿpothéseon)
accusative	προϋπόθεση (proÿpóthesi)	προϋποθέσεις (proÿpothéseis)
vocative	προϋπόθεση (proÿpóthesi)	προϋποθέσεις (proÿpothéseis)

Older or formal genitive singular: προϋποθέσεως (proÿpothéseos)

Further reading

• προϋπόθεση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language