παραγίγνομαι

Ancient Greek

Alternative forms

• παραγίνομαι (paragínomai) — Ionic, Koine, Byzantine

Etymology

From παρά (pará, “beside, near”) γίγνομαι (gígnomai, “to become”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.ɡí.ɡno.mai̯/ → /pa.raˈʝi.ɣno.mɛ/ → /pa.raˈʝi.ɣno.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.ɡí.ɡno.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈɡi.ɡno.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈʝi.ɣno.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈʝi.ɣno.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈʝi.ɣno.me/

Verb

πᾰρᾰγῐ́γνομαι • (paragígnomai)

1. to be beside, to be by or near
   • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 3.99.2
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 17.173
   • 380 BCE, Plato, The Republic 329B
   • 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Choreutes 17
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Charmides 153C
   • 385 BCE – 380 BCE, Plato, Symposium 172C
   • 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Panathenaicus 52
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 337A
   • 385 BCE – 380 BCE, Plato, Symposium 173B
   • 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, First Tetralogy 3.5
   1. to come to one's side, come to aid, stand by, second, support
      • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 429
      • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 436
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.32
      • 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 319
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.95
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.54
      • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 432
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.67
      • 424 BCE, Aristophanes, The Knights 242
   2. (of things) to be at hand, to be gained, to accrue to one
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.15
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 4.2.2
      • 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, To Philip 34
      • 386 BCE – 367 BCE, Plato, Meno 99E
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1099B.16
      • 110 BCE – 35 BCE, Philodemus, On Rhetoric 1.122
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Posterior Analytics 71A.4
      • 386 BCE – 367 BCE, Plato, Meno 71A
2. to come to, to arrive
   • 6th century BC, Theognis of Megara, Elegies 139
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 4.1.14
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.185
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.4
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.32
   • 389 BCE – 314 BCE, Aeschines, Against Ctesiphon 235
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.95
   1. to come to maturity
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.193
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.29

Inflection

   Present: πᾰρᾰγίγνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πᾰρᾰγίγνομαι	πᾰρᾰγίγνῃ, πᾰρᾰγίγνει	πᾰρᾰγίγνεται	πᾰρᾰγίγνεσθον	πᾰρᾰγίγνεσθον	πᾰρᾰγιγνόμεθᾰ	πᾰρᾰγίγνεσθε	πᾰρᾰγίγνονται
	subjunctive	πᾰρᾰγίγνωμαι	πᾰρᾰγίγνῃ	πᾰρᾰγίγνηται	πᾰρᾰγίγνησθον	πᾰρᾰγίγνησθον	πᾰρᾰγιγνώμεθᾰ	πᾰρᾰγίγνησθε	πᾰρᾰγίγνωνται
	optative	πᾰρᾰγιγνοίμην	πᾰρᾰγίγνοιο	πᾰρᾰγίγνοιτο	πᾰρᾰγίγνοισθον	πᾰρᾰγιγνοίσθην	πᾰρᾰγιγνοίμεθᾰ	πᾰρᾰγίγνοισθε	πᾰρᾰγίγνοιντο
	imperative		πᾰρᾰγίγνου	πᾰρᾰγιγνέσθω	πᾰρᾰγίγνεσθον	πᾰρᾰγιγνέσθων		πᾰρᾰγίγνεσθε	πᾰρᾰγιγνέσθων
						middle/passive
infinitive						πᾰρᾰγίγνεσθαι
participle	m					πᾰρᾰγιγνόμενος
	f					πᾰρᾰγιγνομένη
	n					πᾰρᾰγιγνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πᾰρεγιγνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πᾰρεγιγνόμην	πᾰρεγίγνου	πᾰρεγίγνετο	πᾰρεγίγνεσθον	πᾰρεγιγνέσθην	πᾰρεγιγνόμεθᾰ	πᾰρεγίγνεσθε	πᾰρεγίγνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πᾰρᾰγενήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πᾰρᾰγενήσομαι	πᾰρᾰγενήσῃ, πᾰρᾰγενήσει	πᾰρᾰγενήσεται	πᾰρᾰγενήσεσθον	πᾰρᾰγενήσεσθον	πᾰρᾰγενησόμεθᾰ	πᾰρᾰγενήσεσθε	πᾰρᾰγενήσονται
	optative	πᾰρᾰγενησοίμην	πᾰρᾰγενήσοιο	πᾰρᾰγενήσοιτο	πᾰρᾰγενήσοισθον	πᾰρᾰγενησοίσθην	πᾰρᾰγενησοίμεθᾰ	πᾰρᾰγενήσοισθε	πᾰρᾰγενήσοιντο
					middle
infinitive					πᾰρᾰγενήσεσθαι
participle	m				πᾰρᾰγενησόμενος
	f				πᾰρᾰγενησομένη
	n				πᾰρᾰγενησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρεγενόμην, πᾰρεγενήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πᾰρεγενόμην	πᾰρεγένου	πᾰρεγένετο	πᾰρεγένεσθον	πᾰρεγενέσθην	πᾰρεγενόμεθᾰ	πᾰρεγένεσθε	πᾰρεγένοντο
	subjunctive	πᾰρᾰγένωμαι	πᾰρᾰγένῃ	πᾰρᾰγένηται	πᾰρᾰγένησθον	πᾰρᾰγένησθον	πᾰρᾰγενώμεθᾰ	πᾰρᾰγένησθε	πᾰρᾰγένωνται
	optative	πᾰρᾰγενοίμην	πᾰρᾰγένοιο	πᾰρᾰγένοιτο	πᾰρᾰγένοισθον	πᾰρᾰγενοίσθην	πᾰρᾰγενοίμεθᾰ	πᾰρᾰγένοισθε	πᾰρᾰγένοιντο
	imperative		πᾰρᾰγενοῦ	πᾰρᾰγενέσθω	πᾰρᾰγένεσθον	πᾰρᾰγενέσθων		πᾰρᾰγένεσθε	πᾰρᾰγενέσθων
passive	indicative	πᾰρεγενήθην	πᾰρεγενήθης	πᾰρεγενήθη	πᾰρεγενήθητον	πᾰρεγενηθήτην	πᾰρεγενήθημεν	πᾰρεγενήθητε	πᾰρεγενήθησᾰν
	subjunctive	πᾰρᾰγενηθῶ	πᾰρᾰγενηθῇς	πᾰρᾰγενηθῇ	πᾰρᾰγενηθῆτον	πᾰρᾰγενηθῆτον	πᾰρᾰγενηθῶμεν	πᾰρᾰγενηθῆτε	πᾰρᾰγενηθῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγενηθείην	πᾰρᾰγενηθείης	πᾰρᾰγενηθείη	πᾰρᾰγενηθεῖτον, πᾰρᾰγενηθείητον	πᾰρᾰγενηθείτην, πᾰρᾰγενηθειήτην	πᾰρᾰγενηθεῖμεν, πᾰρᾰγενηθείημεν	πᾰρᾰγενηθεῖτε, πᾰρᾰγενηθείητε	πᾰρᾰγενηθεῖεν, πᾰρᾰγενηθείησᾰν
	imperative		πᾰρᾰγενήθητῐ	πᾰρᾰγενηθήτω	πᾰρᾰγενήθητον	πᾰρᾰγενηθήτων		πᾰρᾰγενήθητε	πᾰρᾰγενηθέντων
					middle		passive
infinitive					πᾰρᾰγενέσθαι		πᾰρᾰγενηθῆναι
participle	m				πᾰρᾰγενόμενος		πᾰρᾰγενηθείς
	f				πᾰρᾰγενομένη		πᾰρᾰγενηθεῖσᾰ
	n				πᾰρᾰγενόμενον		πᾰρᾰγενηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “παραγίγνομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “παραγίγνομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “παραγίγνομαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• παραγίγνομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• παραγίγνομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963